Al sinds het begin van dit collegejaar, hangt ons naderend afscheid als een onvermijdelijke herfstbui boven mijn hoofd. Vijf jaar lang ben je onafgebroken in mijn directe nabijheid geweest. Je bent verkleefd met het hoesje waar je al die tijd in hebt gezeten, het vakje in mijn portemonnee is uitgesleten precies op jouw formaat en al heb ik nog maar dertig seconden voordat de trein vertrekt, ik vind je blind. Altijd en overal.

Nu hebben we nog maar vier dagen samen. DUO stuurt me daar al maanden brieven over die ik ongeopend laat. Ze doen me denken aan de tijd dat ik je net had, toen DUO nog gewoon de IB-groep heette en ik in een retourenvelop een pasfoto had opgestuurd die ik een aantal weken later terugkreeg met een pasje erom heen. De strippenkaart was toen net afgeschaft.

Ik mocht je aanvankelijk niet. Omdat je niet werkte, omdat je maar half werkte, omdat ik niet snapte hoe je werkte. Ik wilde veel liever mijn papieren kaart terug, want daar had ik er op dubieuze wijze twee van en dus reisde ik de hele week gratis. Ik kon niet weten dat we in de jaren daarna zo’n 128.000 kilometer met elkaar zouden afleggen. Dat is zo’n drie keer de wereld rond, gratis.

Nu kan ik nooit meer op een verloren woensdag mijn vinger over de kaart van Nederland bewegen en besluiten mijn middag in Beesd door te brengen, of Papendrecht, of Leeuwarden. Het kan wel, maar je doet het niet. Je betaalt geen 24,80 euro voor Beesd, al is uit een treinraam staren op weg naar een onbekende bestemming een van de mooiste dingen die er zijn. Dat je in Beesd vervolgens moeite moet doen een etablissement te vinden waar je kunt schuilen voor de regen maakt dan ook niet meer uit. De mannen die er al jaren kaarten op woensdagmiddag en die je het café uitkijken neem je erbij.

Zonder studentenreisproduct stelt zo’n reisje niets meer voor. Beesd wordt dan gewoon Beesd, een speldenknop op de kaart. Voordat je thee hebt besteld in het café waar iedereen ontregeld is door je komst moet je bovendien al weer weg, omdat je reist met een dalurenkaart. Ook de spits wordt vanaf nu verboden terrein.

Lees alle columns van Lotte Lentes