Vorige week moest mijn achtjarige auto naar de garage. Opgelucht haalde ik hem op nadat hij de APK keuring met glans had doorstaan. ‘Mam’, zo vroeg mijn achtjarige dochter, ‘moeten wij niet eens een nieuwe auto kopen?’ Toegegeven, als statussymbool doorstaat onze Hyundai Getz de keuring absoluut niet met glans. Status ontleen ik echter toch liever aan andere zaken. Maar zou ik de kwakkelende economie dan niet moeten stimuleren met de aanschaf van een nieuwe auto? In de oorspronkelijke Griekse betekenis staat economie – ‘oikos nemein’ – voor orde in het huishouden. Dit in tegenstelling tot de chermastiek – ‘chremastikè’ – die voor de Grieken stond voor ‘de kunst van het rijk worden’. Waar heeft het huishouden Sent dan behoefte aan? Ik wil pas een nieuwe auto als de huidige niet meer aan mijn vervoerswensen voldoet. Zo bezien kan consumptie als negatief worden beschouwd. Gaat de auto kapot, dan moet ik hem laten repareren of vervangen. Dat is echter een teken dat mijn auto minder waard is geworden. Meer dan van de auto zelf, word ik gelukkig van de vervoerswensen die mijn auto voor mij bevredigt. Oftewel, huishoudens hebben behoefte aan gebruiksrechten in plaats van bezit. Denk, bijvoorbeeld, aan wasbeurten in plaats van wasmachines, verlichting in plaats van lampen en woongenot in plaats van een huis. Om mijn favoriete filosoof Loesje maar weer eens te citeren: ‘Voor hetzelfde geld koop je niets.’ Of liever, voor hetzelfde geld koop je gebruiksrechten. Laat die de motor zijn van de economische opleving. De motor van mijn Hyundai Getz geeft alvast het goede voorbeeld.

Lees alle columns van Geert Rutten