Zondag weer met kromme tenen voor tv gezeten. Kijkend naar het premiersdebat. Premiersdebat! Alsof we in Nederland een regeringsleider kiezen. Nu de gemiddelde kiezer tegenwoordig politiekinhoudelijk al nauwelijks van enig toeten noch blazen weet, gaan we hem of haar ook nog eens staatsrechtelijk zand in de ogen strooien. Natuurlijk, de kans is vrij groot dat een van die vier heren op enig moment minister-president zal worden, maar daar heeft de kiezer geen ene fluit over te zeggen. Wij kiezen op 12 september een volksvertegenwoordiging, en als resultante van de dan ontstane politieke verhoudingen en de onderhandelingskunsten van de verschillende politiek leiders rolt daar een keer een kabinet uit. Maar goed, het debat viel me, buiten de titel, niet heel hard tegen. Al te veel inhoud zat er niet in – het valt ook niet mee om in dertig seconden te zeggen waar je voor staat – maar we hebben het wel eens slechter gezien, zoals toen de lijsttrekkers het pauzenummer in een Henny Huismanshow waren. Omineus werd het item over de economie afgesloten met de mededeling: morgen komt de doorrekening van het CPB. En die doorrekening is altijd weer een hoogtepunt in de campagne. Zo ook nu. Het programma van de SP kost Nederland een half miljoen banen tot 2040. Reactie van Roemer: ‘We zijn weer kampioen koopkracht!’ Het CDA zorgt voor flink koopkrachtverlies, maar: ‘wij werken onze schulden weg en sparen voor de toekomst’. De PvdA zorgt voor de laagste economische groei, maar maakt Nederland ‘sterk en sociaal’. De VVD haalt de begrotingsnorm voor 2015 niet, maar is wel ‘banenkampioen’. En Wilders? Die doet het verrassend goed, ware het niet dat het CPB even niet had meegenomen dat de PVV uit de EU en de Euro wil. Reactie: ‘PVV scoort goed met groei en werk’. Hadden we een paar maanden geleden niet ook al zo’n team van zichzelf op de borst slaande kampioenen, dat al na twee weken weer afdroop van het EK? Ik houd mijn hart vast.

Lees alle columns van Tom de Wit