De deadline voor mijn eerste column nadert en ik kan niet kiezen waarover te schrijven. Over de economische recessie als gevolg van het beleid van het kabinet Rutte? Over de achterblijvende positie van vrouwen in de Nederlandse top? Over het falende personeelsbeleid aan de Radboud Universiteit? Keuzestress, ik ben niet de enige die er last van heeft, zoals geïllustreerd door een experiment van de Amerikaanse psycholoog Barry Schwartz in een delicatessenwinkel. Afwisselend werden er 6 of 24 potjes met verschillende soorten jam uitgestald. Wat bleek? Veel méér mensen stopten bij de kraam toen er 24 potjes stonden. Echter, veel mínder mensen kochten vervolgens een jampotje in dit geval. We blijken dan ook de neging te hebben om minder tevreden te zijn met onze aankopen hoe meer mogelijkheden er zijn. Keuzestress, ook studenten hebben er last van. Alsof de acht dagen introductie voor eerstejaars al niet zwaar genoeg waren, liepen ze ook nog eens te sjouwen met rode Radboud tassen met de tekst: ‘Wat ga jij doen?’ Ga je sporten? Word je lid van een studentenvereniging? Ga je werken naast je studie? En dat terwijl de eerstejaars net al één van de moeilijkste keuzes van hun leven hadden gemaakt: welke studie. Tegelijkertijd zijn er allerlei manieren om met keuzestress om te gaan. Als we eenmaal een keuze hebben gemaakt, bijvoorbeeld, zijn we geneigd positieve informatie daarover op te zoeken en negatieve te negeren. Toch zullen veel eerstejaars staken of switchen omdat ze menen de verkeerde keuze te hebben gemaakt. Daarom ben ik ook een voorstander van een brede propedeuse naar Amerikaans voorbeeld. Zo kan de keuze op verantwoorde wijze uitgesteld worden. Maar gelukkkig zijn er deadlines die soms keuzes afdwingen. Mijn eerste column is af, en ik heb nu nog heel wat keuzes te gaan.

Lees alle columns van Geert Rutten