De kogels zijn door de kerk en de knopen doorgehakt. Ik ga stoppen met deze studie en dat voelt als een opluchting. Om dé vraag voor te zijn, hier alvast het antwoord: ik mis het leren over talen en culturen. Dat wordt in mijn studie niet behandeld en komt in de komende jaren ook niet zo expliciet aan de orde als ik zou willen.

Wel leuk dat ik met mijn gemotiveerde hoofd bedacht heb dat ik mijn tentamens nog wil maken, om vrijstellingen voor vakken in mijn volgende studie binnen te slepen. Sinds dat besluit sog ik me door de dagen heen, want, zo blijkt, die motivatie zakt al snel tot een ongekend dieptepunt als je eenmaal besloten hebt te stoppen.

Gelukkig zijn er genoeg dingen die geregeld moeten worden en die me dus van het leren af kunnen houden: een nieuwe bewoner voor mijn kamer regelen, een nieuwe studie zoeken (ik weet nog niet wat ik nu ‘wil’, nee), woonruimte in Middelburg zoeken (mijn ouders zijn heel lief, maar ik vond twee weken thuis in de kerstvakantie al zo druk, laat staan een half jaar).

Oorzaak-gevolg: sinds ik die woonruimte heb gevonden, zoek ik werk om hem te kunnen betalen. Alle baantjes zijn welkom (behalve fulltime vakkenvullen). Toen ik dit allemaal geregeld had en bijna dacht dat ik moest gaan leren, bleek dat er overal wel wat te klussen valt.

Ook heb ik momenteel een fulltime job aan uitleggen dat en waarom ik stop. Daar ben ik inmiddels in ieder geval al expert in geworden. Kortom: ik leer niet en verveel me niet.
Door al die drukte vergeet je weleens wat. Columns schrijven bijvoorbeeld. Sorry voor de vertraging! Ik heb wel weer even het leren weten uit te stellen.

Lees alle columns van Ilana Noot