Mijn gezinnetje bestaat uit een allerschattigst dochtertje van acht en een superstoer manneke van zes. Tijdens mijn middelbare schooltijd heb ik ooit een opstel geschreven waarin ik betoogde dat de verschillen tussen mannen en vrouwen louter cultureel bepaald zijn. Intussen weet ik wel beter, al is het aan mij om die verschillen te versterken of te matigen. In de grotemensenwereld lijken de verschillen steeds groter te worden: tussen jong en oud, rijk en arm, autochtoon en allochtoon, singles en niet-singles, werkenden met een vast contract en flexwerkers/zzp’ers, gezonde en niet-gezonde Nederlanders, stad en platteland, exporterende en importerende landen en tussen ontwikkelde landen en ontwikkelingslanden. Aan de ene kant staat een kleine groep nieuwsgierige burgers die vol zelfvertrouwen de wereld tegemoet treedt en overal kansen ziet om zichzelf letterlijk en figuurlijk te verrijken. Aan de andere kant zijn er grote groepen die zich angstig voelen. Angst is evenwel een slechte raadgever. De uitdaging is om ons voorbij de tegenstellingen te begeven. We delen allemaal thema’s die de huidige tegenstellingen overstijgen. Zo streeft iedereen naar basisveiligheid en kwaliteit van leven. En daarbij is vertrouwen een krachtige economische motor. Op de korte termijn stimuleren consumenten- en producentenvertrouwen economische groei. Op de lange termijn vermindert vertrouwen transactiekosten en geeft het daarmee economische groei een additionele boost. Nederlanders scoren hoog waar het gaat om vertrouwen in andere mensen en in instituties als bedrijven, de overheid en NGO’s en de media. En dat geeft mij weer vertrouwen voor de toekomst van mijn kinderen.

Lees alle columns van Geert Rutten