Sandra van Thiel, hoogleraar bestuurskunde, gaat de nieuwe Politiewet evalueren. Ze is gevraagd voor de zevenkoppige commissie die in 2017 met een eindrapport moet komen. Ze heeft zin in haar nieuwe taak. ‘De politie is een spannend onderwerp.’

Is het eervol om gevraagd te worden voor zo’n commissie? ‘Ik vind het zeker eervol. Ook gezien de samenstelling van de commissie. Rinnooy Kan, voormalig voorzitter van de SER, Peter van Uhm, voormalig commandant der strijdkrachten, Frans de Leeuw die toevallig mijn promotor is geweest, en ook de anderen zijn stuk voor stuk mensen die hun sporen in de maatschappij hebben verdiend. Eervol bovendien vanwege het onderwerp: de centralisatie van de politie, dat is een belangrijk thema. De politie was al verzelfstandigd, maar nu is ze ook op een grotere schaal gaan werken. Dat was nodig omdat al die regiopolitiekorpsen zo verschillend waren, dat samenwerken lastig was. ’ Gaat u een speciale rol vervullen? ‘Mijn specialisme is verzelfstandiging van overheidsorganisaties, dus dat raakt dit onderwerp direct. En methodisch ben ik goed onderlegd. Ik kan goed beoordelen hoe het evaluatieonderzoek eruit zou moeten zien. Ik vermoed dat ik vanwege mijn wetenschappelijke functie ben gevraagd. Je krijgt niet precies te horen wat de criteria zijn geweest, maar ik weet dat de voorzitter het heel belangrijk vindt dat het een onafhankelijke commissie is. Daarom ook heeft hij mensen benaderd die niet bij de politie of het ministerie voor veiligheid en justitie werken.’ Verwacht u  veel werk? ‘Ik hoop het eigenlijk niet, want ik heb wel genoeg te doen. Maar ik verwacht het niet hoor. De commissie voert het onderzoek niet zelf uit, dat laten we een andere instantie doen. We houden natuurlijk wel de coördinatie en hebben regelmatig vergaderingen. Over een paar weken is de eerste. In 2015 verschijnt volgens plan het eerste tussenrapport, in 2017 moet het eindrapport er liggen.’ U heeft er zin in? ‘Ja, ik vind het heel leuk. De politie is een spannend onderwerp, ’t raakt heel Nederland. De politie is tenslotte van ons allemaal.’ / Martine Zuidweg