4 reacties

1. Peter Rietbergen schreef op 3 juli 2023 om 11:52

   Vrijwel elke medewerker van de RU zal het met PhNeutraal eens zijn: wil je mensen aan een organisatie binden, dan biedt je ze een werkplek waar ze zich thuis voelen, in plaats van een toevallig bureau in een kantoortuin. De keuze voor een constructie die zo’ n thuisgevoel niet schept, is niet alleen vanuit HR management perspectief dom, maar bovendien, na experimenten in de VS en Zweden, al wer jaren achterhaald. Men zou van de RU autoriteiten een vooral op de mens-medewerker gericht beleid hopen, in plaats van systeemdenken dat alleen papieren doelen dient.

   Reageren

2. Maerten schreef op 3 juli 2023 om 12:49

   De kerntaken van een universiteit zijn het uitvoeren van goed onderzoek en het geven van goed onderwijs. Daarvoor heb je gemotiveerde medewerkers nodig. En om medewerkers te motiveren moet je ze een goede vaste werkplaats geven. Dat is toch logisch?

   Reageren

3. Pepperoni schreef op 3 juli 2023 om 18:05

   Als die medewerkers dan ook op die kantoren aanwezig zijn, wat dus uitdrukkelijk niet het geval is. En als die medewerkers dan ook bereid zijn voor tien uur les te geven. En als die medewerkers bereid zijn minder onderzoek te doen omdat het geld in vastgoed zit. En als die medewerkers niet alleen op dinsdag en donderdag hun kantoortje betrekken. Als die medewerkers ook fatsoenlijke huisvesting aan phd’s gunnen. En als die medewerkers met de duurzaamheidsambities van de Radboud hun behoudende, het zal mijn tijd wel duren bipsjes afvegen. Ja, dan mogen ze best hun eigen statusverhogende kamertje.

   Reageren

4. Gea de Groot schreef op 4 juli 2023 om 11:36

   Een goede werkplek hoeft niet per definitie een vaste werkplek te zijn. De meeste medewerkers – wel afhankelijk van de taak/functie – zitten niet de hele dag op één plek: je werkt soms achter je computer, hebt een vergadering, geeft een college of volgt een training, werkt samen met collega’s van buiten je eigen afdeling, maakt met iemand een wandeling om een gesprek te voeren, bent een dag (of meer) op een congres, bent met vakantie of werkt vanuit huis. Het is begrijpelijk dat niet iedereen een eigen kamer kan krijgen als we er maar zo weinig uren echt gebruik van maken. De ruimte kan efficiënter en dus duurzamer gebruikt worden. Dat willen we toch graag? Het schrikbeeld van kantoortuinen is achterhaald; het streven is om verschillende soorten aantrekkelijke werkplekken te creëren, geschikt voor verschillende soorten van werk.
   Natuurlijk roept dit eerst weerstand op: je geeft iets op en hebt nog niet een helder beeld van wat je er voor terugkrijgt. Daar mag je overigens wel over meedenken. Op de plekken waar al iets verandert is het nog niet af, wat betekent dat we in een overgangsfase zitten, waarin er dingen soms nog niet goed gaan, voorzieningen nog moeten worden aangepast etc. We moeten het met elkaar allemaal nog een beetje uitvinden. Het is zo makkelijk om ergens tegen te zijn. Je kunt iets ook een kans geven, constructief meedenken en het wat tijd geven. Denken in mogelijkheden, eens iets nieuws uitproberen. Misschien kom je er achter dat het best leuk kan zijn om op verschillende plekken te werken, of zelfs iets oplevert. En dat er meer creatieve oplossingen mogelijk zijn dan je dacht. En dat het eigenlijk heel gezond is om regelmatig even in beweging te komen. Om tussendoor misschien eens een sportles te volgen om op te laden, met iemand een lekkere koffie te drinken om bij te praten, af en toe mee te werken in de community garden of even tot jezelf te komen in de stilteruimte of tijdens een kunstwandelroute. Wat fijn eigenlijk dat dit allemaal kan op de steeds mooier, groener en duurzaam wordende campus.

   Reageren