Hubert Bruls is de nieuwe burgemeester van Nijmegen. In de jaren tachtig studeerde hij politicologie aan de Radboud Universiteit. Als enige CDA’er tussen de linkse activisten. ‘Mijn politieke signatuur is geen factor, anders had ik niet gesolliciteerd.’

Uw liefde voor Nijmegen is groot, nietwaar?
‘Je hoeft niet in Nijmegen geboren te zijn om van die stad te kunnen houden. In 1984 ging ik er politicologie studeren. Ik ben blijven plakken, in Nijmegen zijn mijn twee kinderen geboren. De aanwezigheid van de universiteit en hogeschool is bepalend voor de sfeer in de stad.
Ik heb zes jaar ervaring als burgemeester in Venlo en ben 21 jaar politiek actief geweest in Nijmegen. Nu is de verleiding natuurlijk groot om te zeggen ‘ik kom terug’, maar dat moet je niet doen. Ik kan niet verder gaan waar ik in 2002 als wethouder geëindigd ben. Ik ben veranderd en Nijmegen is veranderd.’

U studeerde vanaf 1984 politicologie in Nijmegen. U was een CDA’er in een linkse kliek. Hoe was dat?
‘Ik was achttien, kwam van het Zuid-Limburgse platteland. De studierichting politicologie kwam voort uit de roerige jaren zeventig. Het was een activistische club. Ik weet nog dat een PvdA’er eens tegen me zei (in de kantine van sociale wetenschappen waar politicologie toen nog onder viel): ‘Ik heb nou iets meegemaakt, ik ben ervan beschuldigd dat ik rechts ben.’ Dat was ook zo, in vergelijking met veel anderen die echt links waren. Ik zei: ‘Nou, en ík dan.’

Ook nu komt u als enige CDA’er terecht in een links college. Geen probleem?
‘Net als toen geldt: als je staat voor wat je vindt en je bent bereid daarover te debatteren, kom je er wel. Het gaat erom dat je naar elkaar luistert en transparant bent. Mijn politieke signatuur is voor mij helemaal geen factor, anders had ik niet gesolliciteerd. Een burgemeester staat boven de partijen en moet besluiten nemen. Het feit dat ik ben voorgedragen lijkt me het bewijs dat de raad er ook zo over denkt.’

Hoe ziet u de rol van de universiteit in een stad als Nijmegen?
‘Het is een voorrecht voor een stad om een verzameling kennisinstellingen in huis te hebben. Daar moet je in blijven investeren. Volgens mij zijn daar goede stappen in gezet de laatste jaren. Ik vind het belangrijk dat een universiteit ook samenwerkt met andere universiteiten en maak me wat zorgen om de kwaliteit van het onderwijs met alle bezuinigingen van nu. Toen ik begon, konden mensen nog een eeuwigheid studeren.’ Annemarie Haverkamp / foto Bert Beelen

Lees het volledige interview in Vox