In De Stem van Van der Heiden geeft parlementair historicus Peter van der Heiden commentaar op actuele politieke gebeurtenissen. Vandaag: Op z’n Grieks. De hele Eurozone, wat zeg ik, de hele financiële wereld, kijkt met Argusogen naar Griekenland, waar de kiezer de spreekwoordelijke middelvinger heeft uitgestoken naar de rest van Europa. Geen zin om de bezuinigingen door te voeren die Hενκ en Ινγριδdoor Europa en het IMF zijn opgedrongen en daarom maar een tegenstem uitgebracht. Wat zou Wilders graag hebben meegedaan aan die Griekse verkiezingen! Daar had hij vast een meerderheid in het parlement behaald want de Grieken haten Europa met een zelfde fanatisme als hij – maar ja, Geert houdt net zo min van Grieken als van Europa en blijft dus gewoon hier. Kan hij straks zijn gelijk opeisen als de bakermat van de democratie toch failliet en uit de Eurozone gaat en de openstaande rekeningen inderdaad niet terugbetaald blijken te worden. Spannend Kijken wij vol verbazing en afgrijzen richting zuidoosten, de vraag is hoe er over een maand of vier naar ons gekeken wordt. Wat doet het vaderlandse electoraat? Met een blik op de vorige verkiezingsrondes houd ik mijn hart vast. Stemt de nuchtere Nederlander straks zodanig dat we hier een stabiel kabinet kunnen formeren, of versplintert het politieke landschap nog meer? Krijgen we Belgische toestanden, met een recordtijd zonder volwaardig kabinet? Trekken de kiezers nog verder naar de flanken en krijgen wij dus ook een te klein midden om het land voortvarend te kunnen besturen? Twee dingen Dat laatste zou zo maar kunnen gebeuren. Er zijn twee partijen die op zijn minst geen warme gevoelens koesteren voor Europa en de eisen die vanuit Brussel aan ons worden gesteld, één aan de linker- en één aan de rechterkant van het politieke spectrum. Beide doen ze het niet dat je zegt slecht in de peilingen. Misschien doen we het hier in september dus ook wel op zijn Grieks. Dan weet je twee dingen zeker. Genaaid wordt je in ieder geval – en het zit de komende tijd niet erg comfortabel…