Angela Merkel krijgt een eredoctoraat van de Radboud Universiteit. Dat werd vanochtend bekend gemaakt. Hoe valt die keuze bij de Nijmeegse campus?

Johan Oosterman, hoogleraar Oudere Nederlandse Letterkunde, is voorzitter van de opleidingen Duitse taal en cultuur en Nederland-Duitsland-Studies. Hij is blij met het eredoctoraat voor Merkel. ‘De RU richt zich duidelijk niet alleen op de Angelsaksische wereld, maar ook op de Centraal-Europese, waar Duitsland het middelpunt van is. Dat is ook logisch gezien onze ligging. Deze toekenning is daar denk ik een uitdrukking van. We hebben hier de master Nederland-Duitsland-Studies. De wisselwerking tussen Nederland en Duitsland is een van de speerpunten in die master. Dit is dus een mooie opsteker voor onze sectie. Nederland heeft sowieso een sterke band met Duitsland. Niet alleen historisch, maar ook nu nog, op economisch, wetenschappelijk en cultureel gebied. Wat je er politiek gezien ook van vindt; Duitsland speelt nou eenmaal een hele belangrijke rol in Europa en Angela Merkel is daar de belichaming van. Ze heeft voor- en tegenstanders; er zal dus nog wel wat gesputter komen op deze toekenning. Niet van mij; ik vind dit een goede keuze. Ook omdat ze een stevige wetenschappelijke basis heeft; ze is natuurkundige. Een goede keuze, ja. Een moedige ook, trouwens.’ Leon Wecke, onderzoeker bij het Centrum voor Internationaal Conflict-Analyse & Management (Cicam), heeft enige huiver met betrekking tot ‘het in de lucht steken van pluimen voor welke persoon dan ook’. ‘Pas over een jaar of vijftig of honderd zal duidelijk worden wat de bijdrage van mevrouw Merkel is geweest, dat zie je nu bij Thatcher ook. Feit is dat het goed gaat met de Duitse economie, kennelijk hebben ze daar toch meer inzicht dan elders, dat wordt mede op het conto van Merkel geschreven. Nee, ze is niet overal in Europa geliefd. In Cyprus zien ze Duitsers als vijanden, maar dat is een bekend sociaalpsychologisch proces. Het betekent niet dat mevrouw Merkel slecht is. Het kan evenveel zeggen over de Cyprioten. Maar of het eredoctoraat terecht is, dat weet ik niet.’ Marc Smeets, universitair docent Franse letterkunde, was niet verbolgen toen hij het nieuws hoorde. ‘Er schoot niet door me heen: was het maar een Fransoos geweest. Ik kan me wel voorstellen dat iemand uit een land dat in feite maar zes kilometer van onze grens ligt, op deze manier in het zonnetje wordt gezet. Frankrijk ligt toch net iets verder weg. En tussen Nederland en Duitsland bestaan ook belangrijke economische betrekkingen. Dat neemt niet weg dat ik ook best een paar Fransen weet die in aanmerking zouden komen voor een eredoctoraat. Geen politici deze keer. Ik noem dan bijvoorbeeld een Bernard-Henri Lévy, dat is een groot denker en een enorm mediagenieke man. Misschien een tip voor de volgende keer?’ / Bregje Cobussen, Annemarie Haverkamp, Martine Zuidweg