Studentenrugbyvereniging Obelix haalde deze zomer een grote naam binnen. De Australische topcoach Alex Chang – tevens de bondscoach van het Nederlands rugbyteam – coacht de Nijmeegse heren dit jaar. Gisteren speelde Obelix de eerste wedstrijd, tegen een voorname concurrent. Er werd met 24-12 gewonnen.

Het rugbyveld achter het Gymnasion ligt zondagmiddag heerlijk in het zonnetje. De toeschouwers – spelers van het tweede en het damesteam, een aantal ouders, vrienden en vriendinnetjes – dragen een zonnebril. Door de glazen van die zonnebrillen zien ze hoe het eerste herenteam van Obelix in de aanval gaat. Eerst over de linkerkant. Een van de Nijmeegse mannen ontwijkt een tackle, maakt gebruikt van de ruimte die hij vervolgens krijgt, tot de backup van de tegenstander hem onderuit haalt. De gevloerde speler passt de bal achteruit, waarop een ander in geel-groen gaat proberen meters te pakken.

Obelix heeft het spel zo vlak na aanvang van de tweede helft onder controle. Ze houden de bal en rukken gestaag op richting de achterlijn van de tegenstander, ze pakken meters en zoeken naar een doorbraak. Die komt vervolgens aan de rechterzijde: de speler met de bal wurmt zich langs zijn directe tegenstander. De backup stond te ver weg en weet de rappe student niet meer in te halen. Al een meter voor de achterlijn gaan de handen omhoog. Touchdo.. eh, try! Uiteindelijk wint het Nijmeegse team deze eerste wedstrijd van het seizoen met 24 tegen 12. Een goede start, tegen een tegenstander die bij de titelkandidaten hoort. Na de wedstrijd schieten we Alex Chang aan. Is de nieuwe coach – die de baan combineert met het bondscoachschap – van de heren van Obelix tevreden? ‘Ik ben nooit tevreden’, lacht de Australiër, die de Nederlandse top gewend is. ‘We hebben zo’n mooi veld;  waarom zou je dan een slechte pass geven of de bal uit je handen laten vallen?’ Er is nog genoeg om aan te werken, aldus Chang. De passing kan beter, de ploeg kan meer intimiderend zijn.

Het is duidelijk: de nieuwe coach stelt hoge eisen. Dat kan ook, vindt Chang, want Obelix heeft potentie. Chang: ‘Er zit talent in deze groep, het kan een heel goed team worden. Daar werken we aan. We werken aan een nieuwe style of play, dat pakten ze aardig op. Vorig jaar verloor Obelix wedstrijden in de tweede helft, nu begonnen ze na de rust scherp en wonnen we daar de wedstrijd, met goed rugby.’ Waarom doet de Australiër dit eigenlijk, Obelix coachen? ‘Ik woon in Nijmegen, I live just around the corner’, zegt Chang, die met een Nijmeegse is getrouwd. ‘Ik wilde iets doen voor rugby in mijn stad. En I just love coaching.’ Obelix is er blij mee. Bop Hoek, voorzitter en speler in het eerste: ‘Ik vind het wel een eer om met hem te werken, ik had me geen mooier bestuursjaar kunnen indenken.’ Het klikt tussen team en coach? ‘Zeker. Zowel qua trainingen – je merkt dat iedereen dit jaar wat fanatieker is – als persoon. Alex ging mee op trainingsweekend en was daar one of the boys.’ Net op dat moment loopt een van zijn ploeggenoten achter hem langs met een flink pak ijs tegen het gezicht gedrukt. Het lijkt niet veel uit te maken: er zit nu al een flinke zwelling op de rechterkant van zijn gezicht, van oogkas tot jukbeen. Ook dat is rugby. / Mark Merks