Gymnastiek, karate, basketbal, zwemmen, voetbal en atletiek –Vox-reporter Linda van der Pol heeft alle sporten in haar thuisstad al gedaan. Nu ze aan de RU studeert gaat ze verder: voor Vox is ze op zoek naar meer exotisme. Ze neemt een kijkje bij tien verenigingen. Deze week: ultimate frisbee.

Strandsport waarbij de frisbee steevast óf in het water óf op de knalrode buik van een nietsvermoedende badgast belandt? Helemaal niet! Een mooi cliché om te laten sneuvelen in deze állerlaatste Linda Sport, dus tijd om mijn campingworp te verbeteren bij de cursus van het USC met veel leden van BFrisBee2’s Nijmegen. Wacht, zei iemand ‘campingworp’? Dat is onder de kennis een backhand. Ik oefen met clubsecretaris Charlotte Meester. De schijf gaat mooi strak en recht: fijn! Eigenlijk is vangen moeilijker dan gooien. Tot we gaan oefenen op onze forehand en overhead hammer, dan. Het echte werk, de techniek die de sport moeilijk maakt. Charlotte: ‘Ach, ik deed er een jaar over voor ik de forehand goed kon!’ En dramatisch gaat het ook niet. Zelfs de overhead komt regelmatig aan! Relaxed, een beetje overgooien. Maar na een paar oefeningen is duidelijk dat het zo’n overmorgen-nog-spierpijntraining is, want er volgen sprintspelletjes. Estafettes waarbij teamlid één een aantal pionnen op rij moet weghalen, de volgende zet ze weer neer en persoon drie pakt ze weer op. Enzovoort. Sprinten, buigen, sprinten buigen. Mijn team wint de eerste keer, maar we zijn daarna zo moe dat we de tweede keer laatste worden. Ach ja. Volgt een wedstrijdje, zeven tegen zeven. Hoe dat werkt? Een flink veld (100 bij 37) met twee end zones (scoringsvakken). Vang de schijf in het vak van de tegenstander om een punt te scoren. Iedereen is continu in beweging. Oké, die conditiespelletjes zijn nodig. Leuk ook: de verschillende tactieken om de schijf te vangen. Sprinten, springen, duiken, sliden! De eerste schijf die ik uit de lucht pluk wil ik zo snel mogelijk weg hebben – wat een drukte als al die verdedigers aan komen rennen! – dus gooi ik hem naar de eerste de beste speler met ook een groen lintje. Helaas een voltreffer in zijn gezicht… (Sorry, Paul!). Trainer Martijn van Vugt zegt niets, geeft alleen aanwijzingen over onze techniek. O ja, frisbee kent geen scheidsrechters, alleen op heel hoog niveau in Amerika. Martijn: ‘Maar dat noemen ze observers, die meekijken en helpen met beslissingen. Spelers beslechten normaal gesproken alles met elkaar.’ En dat werkt. Tegenstanders komen er samen uit, zonder te schreeuwen. Ultimate frisbee: een tien voor sportiviteit, en toch geen geitenwollensokkensport: snel, spannend en spectaculair. Mooie afsluiter! BFrisBee2’s Nijmegen heeft zo’n vijfenveertig leden. De vereniging traint op woensdagavond. Het USC biedt een cursus aan op maandagavond. Meer informatie? http://bfrisbee2s.ruhosting.nl/