De laatste was in ’97. Giet it oan? Of giet it toch niet? Heel Nederland lijdt aan de Elfstedenkoorts, nu het eindelijk stevig vriest. Daarom warmen wij deze week vast op voor de tocht der tochten. Vandaag met Tjark Verhoeven, schaatsdocent aan het Universitair Sportcentrum. ‘We komen drie dagen vorst te kort.’

Tjark Verhoeven – nee, geen Fries – is kerndocent schaatsen binnen het vijfkoppig docententeam aan het sportcentrum en een van de gelukkigen met een startbewijs voor de Elfstedentocht. Mocht de tocht doorgaan, dan staat Verhoeven samen met twee van zijn collega’s aan de start. ‘Ik geef het tien procent kans dat het doorgaat en dan wordt het maandag of dinsdag.’ Spelbrekers zijn de sneeuwval van vrijdag en een tekort aan vorstdagen, gezien de weersomslag aanstaand weekend. ‘We komen denk ik drie vorstdagen te kort, al hoop ik natuurlijk dat ik het mis heb.’

Het zou de eerste keer zijn dat Verhoeven (35) tweehonderd kilometer op natuurijs volbrengt. ‘Ik heb natuurlijk de techniek in huis, maar tweehonderd kilometers maak ik niet zomaar.’ Bovendien zit Verhoeven in een late startgroep, zodat hij de laatste van zijn tien uren op het ijs in het donker moet rijden. ‘Natuurlijk niet te vergelijken met al die rondjes in het Triavium, maar het zal wel gaan lukken.’ De benen doen wel mee, zegt hij. ‘Mijn rug is een groter probleem.’

Hoewel weinig optimistisch over het doorgaan van de tocht, maakt Verhoeven deze week de nodige kilometers om zich voor te bereiden. Gisteren vijftig kilometer op het Wijchense Ven en morgen staat een tocht bij Blokzijl (zie foto) op het programma. ‘Verder laat ik me niet gek maken en wacht ik rustig af. Ik sta heus niet met mijn startkaart in de hand om naar Friesland af te reizen.’ / Paul van den Broek