Nog ruim drie weken en dan gaat in de nacht van 28 april de veertigste Batavierenrace van start. De organisatie  is er bijna klaar voor. ‘We willen een nieuw wereldrecord vestigen.’

‘We liggen op schema,’ zegt voorzitter Jitske Nijhuis. De vijf Nijmeegse organisatieleden – naast Jitske zijn dat Machiel, Tom, Anouk en Johan en in Enschede zijn er nog vijf – huizen in een rommelige kamer in de Ondergang van het Gymnasion. ‘Maar hier heerst nu nog rust!’ zegt Machiel. ‘Hoewel dat over een week of twee wel anders zal zijn,’ voegt hij toe.

Lunchpakketjes
Jitske: ‘We zijn deze weken bezig met de laatste loodjes: het bestellen van de lunchpakketten voor medewerkers, de veertig verschillende draaiboeken controleren, 350 informatietasjes voor alle ploegen vullen en borden voor de bewegwijzering schilderen. Dat soort zaken.’

Boer
Volgende week wordt de route nog één keer nagelopen. Jitske: ‘Om te controleren of de weg nergens is opgebroken en om alle 1600 mensen die langs de route wonen alvast te informeren.’ Voor hen betekent de Batavierenrace vooral nachtelijke overlast. Jitske: ‘Daar krijgen we wel eens klachten over. Zo is er een boer die op een wisselpunt woont. Vorig jaar merkte hij dat een aantal studenten in zijn tuin had gepoept. Daarom zetten we daar dit jaar een Dixi neer.’

Wereldrecord
De komende race is de veertigste: een lustrum, waar extra aandacht aan wordt besteed. Jitske: ‘We willen in deze veertigste editie een nieuw wereldrecord vestigen. Het laatste record is ook van ons. Dat stamt uit 2007, toen we met 7841 deelnemers de grootste estafetteloop ter wereld hadden. Dit jaar verwachten we daar overheen te gaan. We hebben al een aanvraag ingediend bij Guinness World Records.’ Tom: ‘Maar belangrijker dan dat record is dat iedereen een mooie dag heeft. Daar doen we het uiteindelijk voor.’

Feest
Waar kijken de organisatoren nu al naar uit? Jitske: ‘Naar onze aankomst op de sintelbaan in Enschede: de finish. Daar arriveren wij op motoren, begeleid door de 150 motorrijders die de beveiliging van de route doen. Dat moet zó’n mooi moment worden.’ Machiel: ‘En naar het afsluitende feest. Het moment dat we daar tussen ál die feestende studenten staan en zien dat we het goed hebben gedaan.’ / Bregje Cobussen