De eerste weken van chaos zijn achter de rug. Als kersverse Radboudiaan weet je de weg te vinden op de campus. Je hebt al een aantal vaste vrienden en er begint enige structuur te ontstaan in je agenda. Maar: voldoet de studie aan je verwachtingen? Ga je door? De komende weken peilt Vox de stemming onder de nieuwe lichting studenten. Een grote stroom rechtenstudenten maakt plaats voor een groep studenten bedrijfskunde in CC1. Hier begint op woensdagochtend het vak Inleiding Bedrijfskunde. Floor Wagenaars (18) is ruim voor het college aanwezig en wacht tot ze naar binnen kan. Ze woont nog niet in Nijmegen en beziet nog of de studie wel bij haar past. Voorafgaand is ze wel bij voorlichtingen geweest. ‘Op basis daarvan had ik eigenlijk meer zelfstandigheid verwacht. De studie is wat schools.’ Floor vertelt dat er nog maar weinig mensen zijn gestopt. ‘Iedereen van mijn mentorgroepje is er nog en we zitten altijd samen op de laatste rij.’ Of dat niet voor veel afleiding zorgt? ‘Nee hoor, we zijn heel serieus.’ Bas van Eeden (18) is blij met zijn keuze voor Nijmegen. ‘Hier ben je geen nummer. Neem bijvoorbeeld Rotterdam, daar heb je veel minder een band met je opleiding.’ Bas zegt dat hij het programma wel druk vindt. ‘Mijn mentorvader drinkt elke dag, hoe kan dat? Verder vind ik de stap van de middelbare school naar de universiteit groot, groter dan verwacht’. Massaal Er zitten ook studenten recht en management in de zaal. Ruben Martens (18) en Ruben van Dijken (18) lopen in de pauze even naar buiten. Ze vinden het niet vervelend dat de studies massaal zijn. ‘Ik vind het wel wat hebben om met zo veel mensen tegelijk aandachtig te luisteren’, aldus Ruben Mertens. En hoe het studeren die eerste weken is bevallen? ‘De docenten zijn erg streng in de werkgroepen, dat levert stress op. Als je twee keer niet aanwezig bent is het einde oefening.’ Ruben Martens vindt de switch naar Engelstalige literatuur pittig. ‘Dit gaat snel, liever had ik een wat geleidelijke overgang gezien.’ Esmee de Rover (18) en Margarette Borsboom (19) zeggen dat door de facultaire vakken de studie nog niet aan de verwachtingen voldoet. Maar ze prijzen de betrokkenheid van hun mede-studenten en het persoonlijke karakter van de werkgroepen door de kleinschaligheid. Margarette komt uit Duitsland. ‘Daar zijn we zeshonderd eerstejaars bedrijfskunde gewend.’ Of ze mensen kennen die al gestopt zijn? ‘We kennen iemand die het overweegt, maar van ons mentorgroepje zit iedereen nog in de collegebanken’. Niet bij iedereen voldoet de studie aan de verwachtingen. Jan Hazeleger (18) noemt de opleiding voor hem te algemeen. ‘Maar goed, als ik van studie moet veranderen weet ik al helemaal niet meer wat ik wil.’ / Reint-Jan Groot Nuelend, foto Dick van Aalst