[Plezant bij de buren] Maar samen vergaderen is lastig

19 jun 2012

Steeds meer Nederlanders gaan in België studeren. Het is goedkoop en de toelatingseisen zijn minder streng. Maar hoe is het eigenlijk bij onze buren? Vox dook in het Belgische en komt donderdag met een themanummer over het buurland. Op de site alvast elke dag een voorproefje. Vandaag: gezellig samen vergaderen (niet dus).  Liftend naar de burenZet Vlamingen en Nederlanders niet zomaar bij elkaar aan de vergadertafel, adviseert Marinel Gerritsen, hoogleraar interculturele bedrijfscommunicatie. De verschillen zijn zo groot dat ze waarschijnlijk komen tot niets. De valkuil is bij Nederlanders en Vlamingen extra groot omdat ze dénken dat ze elkaar wel begrijpen. De taal is immers bijna hetzelfde. Maar ze begrijpen elkaar doorgaans helemaal niet, zegt Gerritsen. Ze schreef met een Vlaamse collega het studieboek ‘Culturele waarden en communicatie’ waarin ze vijftien criteria onderscheiden waarop culturen kunnen verschillen. “Een van de frappante dingen als je naar Nederland en Vlaanderen kijkt, is dat ze op tien van die vijftien aspecten verschillen. Nederlanders en Vlamingen verschillen verschrikkelijk veel van elkaar.” Hiërarchië Neem de manier waarop ze omgaan met hiërarchie. Voor een Vlaming is een baas vaker ook echt de baas, een medewerker heet er nog ‘ondergeschikte’. De baas zegt wat er gedaan moet worden, de medewerker moet het niet wagen om op eigen houtje iets te beslissen. In een vergadering zie je dat verschil in hiërarchie terug, zegt Gerritsen. “De Nederlander is eerder op zoek naar consensus, een oplossing waar iedereen zich in kan vinden. Een Vlaamse baas wil winnen: hij heeft het beste voorstel en dat moet erdoor komen.” Gerritsen merkt het ook aan haar Vlaamse studenten tijdens de gastcolleges die ze in Vlaanderen geeft. “Ze doen er alles aan om hoge cijfers te halen. Terwijl Nederlandse studenten al blij zijn als ze het vak gehaald hebben.” Wenkbrauwen In een vergadering speelt de directe stijl van de Nederlanders hen nog wel eens parten. De Vlaming vindt ze snel onbeleefd. Op zijn beurt fronst de Nederlander de wenkbrauwen bij de Vlaming die op een beleefde manier probeert te zeggen dat hij het ingebrachte idee niet goed vindt. Wat bedoelt hij nou toch? Lunchen Als je met Vlamingen vergadert, moet je de betekenis áchter de woorden proberen te achterhalen, zegt Gerritsen. Niet voor niets zijn er weinig voorbeelden – zo niet geen enkel –  van geslaagde fusies tussen Nederlandse en Vlaamse bedrijven. Verdiep je eerst in de cultuurverschillen, adviseert Gerritsen. “Bepaal ook voor jezelf hoe ver je wilt gaan in het overbruggen daarvan.” En ga altijd in op een lunchuitnodiging van een Vlaming. Dat hoort er gewoon bij. “Mijn Vlaamse collega’s vragen altijd of ik mee ga lunchen. Je eet dan geen broodje kaas met melk, nee zeg bah! Je eet een volledige maaltijd met wijn of jus d‘orange in het restaurant om de hoek. En je wisselt niet alleen wetenswaardigheden uit over de kinderen, je doet ook echt zaken.”/Martine Zuidweg  Lees meer over de verschillen tussen Belgen en Nederlanders in de volgende Vox (die verschijnt op 21 juni)    

Geef een reactie

Vox Magazine

Het onafhankelijke magazine van de Radboud Universiteit

lees de laatste Vox online!

Vox Update

Een directe, dagelijkse of wekelijkse update met onze artikelen in je mailbox!

Wekelijks
Nederlands
Verzonden!