Huygensgebouw, acht uur ’s avonds. Langzaam maar zeker druppelen de muziekliefhebbers binnen. Ze komen voor Radboud Rogue, het door studenten georganiseerde counterfestival van Radboud Rocks. Want Radboud Rocks, aldus een omstander, was niet bepaald rock. ‘Ilse DeLange en Racoon? Tsja. Dan kun je beter hier komen!’

Thomas, vierdejaars politicologie, sluit zich daarbij aan. Hij benadrukt dat alle rockbandjes die optreden ook echt uit de buurt van Nijmegen komen. ‘En het zijn niet zomaar bandjes! Hubschrauber heeft Kaf en Koren gewonnen, Liquid Machine won de Roos van Nijmegen. Antillectual heeft door meer dan dertig landen getourd en His Band was winnaar op Pocketpop! Het zijn lokale namen, maar ze hebben hun strepen wel verdiend.’ Tijdens Thomas’ verhaal valt de leadzanger van His Band zowat van het podium, zo hard gaat hij los. De plusminus honderdvijftig toehoorders lachen tevreden. Mooi man, zo’n festival in je faculteit.

Na His Band is het tijd voor de Rectum Raiders, de trouwe Voxweb-lezer niet onbekend. Het is inmiddels drukker en de Raiders zetten ook dit keer weer de tent op zijn kop. Het publiek, dat voornamelijk bestaat uit bèta’s, deint gezellig mee op de Duitse schlagercore en gaat uit zijn dak op een snoeiharde cover van de Teenage Mutant Ninja Turtles. De Franse Erasmusstudent Alice kijkt verbaasd als de Raiders in lingerie en tijgerleggings elkaar in de kont staan te knijpen. En ze heeft gelijk ook, het zijn rare vogels. Maar ze kunnen wel verdomde goed spelen.

Net als de ander bandjes die volgen. Liquid Machine, the Hubschrauber, True Citizen en hoofdact Antillectuel stellen niet teleur. Al met al lijkt Radboud Rogue geslaagd. Het laatste woord is aan Kess Marks, zevende jaars scheikunde en organisator van het hele gebeuren. ‘We hebben Radboud Rogue georganiseerd omdat we zo teleurgesteld waren in Radboud Rocks. Te weinig kaarten, te duur, geen rockbands. Maar vanavond ben ik tevreden’, stelt ze vrolijk. ‘Het was niet uitverkocht, maar iedereen binnen heeft het naar z’n zin. En als je kijkt naar wat wij in een maand in elkaar hebben gedraaid: dat is niet niks. Een line up, podia, catering. Wel jammer dat we bij moeten lappen. We hebben driehonderd kaarten verkocht, maar dat was net niet genoeg om quitte te spelen.’

Wacht even, Kess… Zei je nou bijlappen? ‘Ja. Wij bekostigen dit helemaal zelf, uit kaartverkoop, drankverkoop en eigen bijdragen. Vijftig of honderd euro de man extra. We hadden het lastig met de pr door de vakanties, daardoor spelen we net niet quitte.’ Even sta ik met mijn bek vol tanden. Engelen, ze bestaan nog. Ze organiseren rockfestivals, voor drie euro per kaart. / Tekst en foto: Joep Sistermanns