Welke schrijver, film of song had grote invloed op jouw seksuele ontluiken? Vox stelde deze vraag aan de aanwezigen bij een symposium over kunst en de Nederlandse seksuele identiteit. Vergeet Vijftig tinten grijs en laat je prikkelen door Spetters en Streisand.

Een screenshot uit de film Turks fruit

  De hijgklassieker Je t’aime, moi non plus en de ballades van Boudewijn de Groot zijn mijlpalen in de seksuele revolutie van de sixties. Maaike Meijer vertelt erover en frist al zingend het muzikale geheugen van haar publiek op. De Maastrichtse hoogleraar Gender en Diversiteit is een van de sprekers op het symposium ‘Culturele dimensies van seksuele emancipatie in Nederland’. Welke muziek kuste háár seksuele identiteit wakker? Meijer: ‘Barbra Streisand, en dan I Am a Woman in Love. Niet vanwege de tekst, die ik niet eens ken, maar vanwege de extase waarin de fantastische zang je brengt.’ Spreker Christiaan Weijts denkt terug aan 5 gymnasium. De scheidend writer in residence van de RU zag in de klas een documentaire over Jan Jacob Slauerhoff, de dichtende scheepsarts. ‘Een mede-bemanningslid vertelde jaloers over Slauerhoffs succes bij de vrouwen. Toen besefte ik: ik hoef niet in een band te spelen om populair te zijn bij de meisjes. Sterker nog, met literatuur trek ik meisjes aan die bij me passen, omdat ze net als ik naar klassieke muziek luisteren.’ Laurie Zwart en Charlot Olde Loohuis herinneren zich de boeken van Arnon Grunberg. Omdat die op elke boekenlijst staan, niet omdat ze genoten van Grunbergs steamy passages. De studentes Algemene Cultuurwetenschappen, die meehelpen bij het symposium, vinden de seksscènes zelfs ronduit bizar: ‘De personages vernederen elkaar of gebruiken seks als oplossing voor problemen.’ Nina Kurstjens heeft haar bachelor Engels pas voltooid en volgt vakken bij genderstudies. Ze weet nog goed dat ze als tienjarige de film Threesome op tv zag. ‘De titel zegt genoeg. Ik snapte prima waar het over ging, maar dacht vooral: als mijn ouders het maar niet zien! Ik heb de film onmiddellijk uitgezet.’ Spreker Pauwke Berkers is met een vriend naar het symposium gekomen. Beiden denken ze lang na over de vraag, om tegengestelde redenen. Berkers, literatuursocioloog aan de Erasmus Universiteit, vertelt dat hij straight edge was in zijn ontvankelijke jaren. ‘Een van de principes waar we ons aan hielden was no fucking around. Ik was daar wellicht wat strikt in, en hield me weinig met het thema bezig.’ Julian Schaap, die Berkers vergezelt, beleefde een heel andere adolescentie, maar ook hij weet geen titel op te lepelen. ‘Mijn ouders waren hippies en ik heb met groot plezier Turks fruit gelezen en Spetters gezien. Maar thuis was het praten over seksualiteit een vanzelfsprekendheid. Ik hoefde seks dus niet te ontdekken in boeken of films.’ / Soesja Verheijden en Lydia van Aert