Een jaar geleden lanceerden 105 hoogleraren een pleidooi voor duurzame veeteelt. Afgelopen dinsdag ging staatssecretaris Bleker in gesprek met drie van de opstellers, onder wie de Nijmeegse hoogleraar sociale psychologie Roos Vonk. ‘We hebben belangrijke thema’s besproken, maar het gesprek was toch enigszins teleurstellend.’

Elf jaar geleden deed een commissie onder leiding van Herman Wijffels een oproep voor ingrijpende veranderingen in de intensieve veehouderij. Vorig jaar concludeerde een groep van ruim honderd hoogleraren dat er na tien jaar tijd nog nauwelijks iets was veranderd. Daarom schreven zij een ‘Pleidooi voor duurzame veeteelt: Einde aan de georganiseerde onverantwoordelijkheid’. Inmiddels is dat pleidooi ondertekend door 268 hoogleraren, 520 andere wetenschappers, 17.000 burgers en ruim 700 bedrijven, (ideële) organisaties en boeren.

Goedkoop
Afgelopen dinsdag ging staatssecretaris Henk Bleker daarover in gesprek met Roos Vonk, Paul Struik, hoogleraar gewasfysiologie aan de Wageningen Universiteit en Henriëtte Prast, hoogleraar economie aan de Universiteit van Tilburg. Vonk: ‘We hebben belangrijke thema’s in een goede sfeer besproken, maar het gesprek was toch enigszins teleurstellend.’

Vonk sprak onder andere met Bleker over de rol van de consument. Vonk: ‘Producenten en supermarkten beweren dat de consument goedkoop vlees wil en vlees kan alleen goedkoop geproduceerd worden volgens de huidige methode. Wij denken dat als men ziet hoe de varkens en koeien erbij staan, men ze niet meer zo wil eten. Daar willen we onderzoek naar doen, maar Bleker wilde zo concreet niet worden.
Hij vroeg ons onderdeel te worden van het grote debat over megastallen, dat toch al op de agenda staat voor de komende maanden.’ Vonk, Struik en Prast hebben daar, aarzelend, mee ingestemd. Vonk: ‘Je zegt tegen zo’n staatssecretaris niet gauw: verdomme, nou wil ik actie! Hij heeft met zoveel partijen te maken dat het logisch is dat hij alle stemmen bij elkaar wil verzamelen in één debat.’

Foto met duizend varkens
Vonk ziet een verloren punt, maar ook een gewonnen punt. Vonk: ‘Ik wilde de toezegging dat Bleker zou meewerken aan het in kaart brengen van de kosten van de veeteelt. Dat wilde Bleker niet: hij vond dat ‘niet effectief’. Het is natuurlijk niet in zijn belang om dat uit te zoeken.’
Bleker was het wel met de hoogleraren eens dat de consument te ver verwijderd is van het voedsel dat hij eet. Vonk: ‘Ook Bleker ziet dat het gemiddelde stadskind meent dat melk in de fabriek gemaakt wordt. Wij willen eigenlijk dat op elk karbonaadje dat geproduceerd is in een megastal, een foto staat van hoe de duizenden varkens in die stallen erbij staan. Bleker denkt meer aan een stadsboerderij. Ik vraag me af of je daar écht ziet hoe een industriële stal eruit ziet. Willen we mensen zover krijgen dat ze vegetarisch of duurzaam gaan eten, dan moeten ze zich bewust worden van de huidige realiteit.’ /Bregje Cobussen