De Britse filosoof Simon Critchley is op 4 oktober te gast bij het Soeterbeeck Programma van de Radboud Universiteit Nijmegen. In de middag gaat hij met een select gezelschap in op Heideggers Sein und Zeit. ’s Avonds spreekt hij de Radboud Lecture uit. Het seminar is uitverkocht. Voor de Radboud Lecture zijn nog enkele plaatsen. Donderdag 29 september gaf filosoof Cees Leijenhorst een heldere inleiding in het denken van Simon Critchley. Lees het verslag.

Zaterdag 1 oktober 2011 verscheen in de Volkskrant een paginabreed interview door Peter Giesen met Simon Critchley:
‘Geluk wordt overschat’
‘De moderne mens is geobsedeerd door zijn eigen geluk. Zelfhulpboeken zijn daardoor niet aan te slepen. Dat is kwalijk, vindt filosoof Simon Critchley. ‘Vergeleken met de opstandelingen in het Midden-Oosten zijn wij nogal oppervlakkig’.
Binnenkort het hele artikel op deze site.

Radboud Lecture door Simon Critchley
Tragedy’s Philophy – Philosophy’s Tragedy. Over tragedie als instrument om de wereld te begrijpen.

Volkskrant: Als de eurocrisis een tragedie is, hoe moeten we er dan uitkomen? In een klassieke tragedie gaan de hoofdrolspelers hun ondergang tegemoet.
‘Ik kijk niet naar de tragedie om pasklare oplossingen te vinden. Ik zie de tragedie als een goede manier om naar hedendaagse conflicten te kijken. In een tragedie botsen de oude  en de nieuwe wereld met elkaar. Het is belangrijk om dat te zien. De tragedie laat zien wat langzaam en persistent aan ons is. We leven in een wereld waarin we worden opgezogen in een ideologie van snelheid, vooruitgang en toekomst. We horen steeds over nieuwe trends, hoe internet ons leven verandert, over sociale media. Allemaal bull shit! Zo worden we meegesleept in een reeks van crises en noodoplossingen. In plaats daarvan zouden we een beetje afstand moeten nemen. We moeten het tempo verlagen en meer nadenken over de geschiedenis. Wat daar precies uit volgt, weet ik ook niet. Misschien moeten sommige landen zich wel afscheiden van de Europese Unie.
Wat een tragedie ook leert, is dat het gelijk nooit exclusief bij een partij ligt. Daarom moet je in de politiek niet zeggen: ik ben links, dus rechts zit er helemaal naast, of omgekeerd. Geert Wilders is een creatie van Nederland. Hij kan niet worden gedemoniseerd als ‘de vijand’. Zijn tegenstanders moeten ook verantwoordelijkheid nemen. Zij hebben de opkomst van het populisme mede mogelijk gemaakt.’