Moeten studenten worden verlost van de scriptie? Als het aan studenten zelf ligt niet. ‘Op een wetenschappelijke opleiding leer je onderzoeksvaardigheden aan. Een scriptie is de beste toetsing daarvan.’

In een ingezonden stuk in de Volkskrant pleitte docent Nico Keuning van de Hogeschool van Amsterdam ervoor studenten te ‘verlossen van die onmogelijke scriptie’. De scriptie zou volgens Keuning leiden tot extra werkdruk, studievertraging en ‘genadezesjes’. Daar is niet iedereen het mee eens. Roel Schouteten, scriptiecoördinator bij bedrijfskunde, noemt de scriptie tegenover Vox ‘een goede toets van kennis en vaardigheden die horen bij een wetenschappelijke opleiding’. Wat vindt de scriptie schrijvende student eigenlijk zelf? Heeft de scriptie als toetsingsmethode haar beste tijd gehad?

Iris van Korven (26), master Kunstbeleid & Kunstbedrijf,
schrijft masterscriptie over: subsidiebeleid in de popmuziek

‘Veel van mijn vrienden waren heel erg met de scriptie aan het struggelen. Maar ik niet. Het gaat heel goed, ik vind het heel leuk, ik heb juist veel nieuwe inzichten opgedaan. Ik vind het logisch dat je op een academische opleiding in het diepe wordt gegooid met zelfstandig onderzoek doen. Dat is iets wat je moet kunnen als je de universiteit afrondt.

‘De problemen die in dat opinieartikel in de Volkskrant stonden kloppen wel. Maar ik heb een heel goede begeleider, dat heeft veel invloed. Je wordt door de omvang en aard van de scriptie een beetje in het diepe gegooid. Dan heb je bevestiging nodig dat je goed bezig bent. Mijn begeleider geeft goede feedback en daardoor heb ik echt het idee dat ik zelfstandig onderzoek doe. De scriptie levert mij meer verdieping op dan ik ooit heb gehad.

‘Anderen worden wellicht vaker wat aan hun lot overgelaten. Ik zie om mij heen dat de werkdruk bij docenten steeds hoger lijkt te worden. Daardoor is er ook steeds minder tijd en ruimte voor goede begeleiding.’

Guus (24) en Ruben (27), master Behaviour Change,
schrijven masterscriptie over: weerstandsvermindering in telemarketing (Guus) en deelnamebevordering bij preventief medisch onderzoek (Ruben)

Guus: ‘Een scriptie is wat mij betreft een vereiste voor een masterdiploma op wetenschappelijk niveau. Op een wetenschappelijke opleiding leer je onderzoeksvaardigheden aan. Een scriptie is de beste toetsing daarvan.’

Ruben: ‘Tentamens zijn eigenlijk ook raar. Na vier dagen leren kun je die altijd wel halen. De scriptie is een betere maatstaf of je op de universiteit hoort te zitten.’

G: ‘Bij onze zijn er wel strenge restricties. De scriptie mag niet langer dan zevenduizend woorden zijn.’

R: ‘Onze master is super praktisch. Vorig jaar hoefde je alleen nog een verslag te schrijven van een onderzoek bij een externe opdrachtgever. Sinds dit jaar moet dat verslag een scriptie zijn volgens APA-normen.’

G: ‘Dat is op zich een goede verandering, want zo wordt het wetenschappelijker.’

R: ‘Je krijgt soms wel heel erg spanning tussen je opdrachtgever en de universiteit. De opdrachtgever wil vooral dat de gedragsinterventie die je verzint werkt. En bij de studie zeggen ze: het maakt niet zo uit of het werkt of niet.’

G: ‘En we krijgen nu nog onvoldoende les in wetenschappelijk schrijven. Tijdens de master leer je een model voor het schrijven van verslagen op een manier die helder is voor klanten. En dan moet je bij de scriptie ineens weer volgens APA schrijven. Daar gaat wel nog wat aan veranderen, wij zitten een beetje in een tussenjaar.’

Lara Bastiaansen (21), bachelor Algemene Cultuurwetenschappen,
schrijft bachelorscriptie over: gender en dansstudies

‘Ik heb mijn scriptie net ingeleverd, ik wacht nu op mijn punt. Of ik veel van de scriptie geleerd heb? Dat denk ik wel. Je moet heel veel lezen binnen het specifieke vakgebied waarover je de scriptie schrijft, daar heb ik veel uit gehaald.

‘Het schrijven van de scriptie vond ik niet heel stressvol. Dat komt misschien omdat ik al vóór het schrijven besloot mijn stage uit te stellen. Van ouderejaars had ik gehoord dat het niet te doen is om de scriptie te schrijven en tegelijk alle vakken te volgen. Ik volgde er één vak naast en dat was prima. Ik denk dat het veel uitmaakt welke studie je doet. Bij mijn studie moesten we regelmatig flinke essays en papers schrijven, een soort mini-versies van de scriptie. Daardoor waren we goed voorbereid. En wij doen niks met dataverzameling. Ik kan mij voorstellen dat het lastiger is als je statistiek moet gebruiken.

‘Wel was het fijn geweest als de werkdruk in het scriptietraject beter verdeeld was. In het begin ben je nog erg zoekende, al het schrijfwerk komt dan ineens op het einde. Daardoor had ik weinig tijd om nog delen te herschrijven.’