Wie is toch die man die de laatste maanden elke dag met een boekje en pen in de UB zat? Het antwoord is: Ton Vogels. In de bibliotheek werkte hij aan zijn boek De duivel van Vico, dat morgen wordt gepresenteerd. Je schreef je boek in de UB. Waarom daar? ‘Ik zat elke dag in de UB. Ruim twee jaar lang, waarvan de laatste maanden fulltime. Ik had mijn vaste werkplek, tussen de boeken en mensen die studeren. Een hele fijne ruimte om je te concentreren.’ Wie ben jij? ‘In Nijmegen heb ik Nederlands en kunstgeschiedenis gestudeerd. Momenteel werk ik als communicatie-adviseur bij een bureau in Ede. Ik ben minder gaan werken omdat ik een roman wilde schrijven. Verder kan ik elk moment vader worden.’ Klopt het dat je bent gevraagd door uitgeverij Prometheus? ‘Ja, geweldig, hè? Ze hadden een kort verhaal van mij gelezen in De Gids en vroegen of ik eens kwam praten.’ Je boek speelt deels in Nijmegen. Waarom hier? ‘Eerst dacht ik aan Amsterdam, maar later vond ik dat zo voorspelbaar. Er zijn zoveel boeken die spelen in Amsterdam. Waarom niet in Nijmegen? Hier kom ik vandaan. Overigens komt Nijmegen er maar schaars in voor. Het hoofddecor is Vico, een dorpje in Italië.’ De hoofdpersoon Tomaso is student sterrenkunde. Vanwaar die studiekeuze? ‘Het verhaal gaat over een Italiaans meisje dat bezeten zou zijn door de duivel en dat naar een priester gaat om het kwaad uit haar te laten halen. Vico is een gelovig dorp. Voor het contrast wilde ik daar iemand met een wetenschappelijke blik tegenover zetten. Ik heb een cursus gevolgd bij de sterrenwacht in Nijmegen.’ Vroegen mensen jou wat je in de UB aan het doen was? ‘Ik sprak met niemand. Praten over dingen die er in de wereld gebeuren, haalt je uit het verhaal. Ik liep alleen rond en dronk alleen koffie. Ik vroeg me weleens af wat studenten van mij zouden denken. Van die man die elke dag met een boekje en een pen op dezelfde plek zat.’ De meeste mensen schrijven op een laptop anno 2012. ‘Als je schrijft op een computer, lijkt het of er al heel wat staat. Het ziet er mooi uit. Schrijven op papier gaf me meer het gevoel van schetsen. Heel ambachtelijk.’ Wat als er iemand op jouw plek zat? ‘In die twee jaar ben ik wel een paar keer gewisseld. Uiteindelijk zat ik steeds in dezelfde hoek, in de leeszaal links na de ingang. Niet per se op dezelfde stoel.’ Komen in de UB meer mensen zoals jij? ‘Op een gegeven moment herken je wel mensen, ja. Er is een man die elke dag beneden een boek pakt, na een half uur lezen in slaap valt en als hij wakker wordt weer rustig verder leest.’ De presentatie is morgen in Selexyz Dekker vd Vegt. Spannend? ‘Ik heb zo lang aan dit boek gewerkt dat mensen onderhand een meesterwerk verwachten. Ik ben zeer benieuwd naar de reacties. Wat ik vooral hoop is dat lezers het een mooi verhaal vinden waardoor ze geraakt worden.’ / Annemarie Haverkamp / foto Dick van Aalst De boekpresentatie van De duivel van Vico is zaterdag om 15.00 uur in Selexyz Dekker vd Vegt aan de Marikenstraat in Nijmegen. Iedereen is welkom.