De Radboud Universiteit heeft een richtlijn in voorbereiding om ervoor te zorgen dat studenten die op wat voor manier dan ook in de knel zitten, snel in beeld komen bij de universiteit, zodat de juiste hulp kan worden geboden. Aanleiding vormen twee zelfdodingen van Radboud-studenten eind vorig jaar.

‘Met de invoering van het bindend studieadvies, ontstaat er een toenemende druk op studenten. Zeker als bijzondere universiteit hebben we in deze situatie de taak om zorgwekkend gedrag onder studenten in de gaten te houden en daarop te anticiperen’, zegt directeur Studentenzaken Wim Brand. De universiteit besloot eind vorig jaar een richtlijn op te stellen, nadat twee Radboud-studenten in korte tijd zelfmoord pleegden. Carla van Wely, hoofd Studentenbegeleiding geeft aan dat die twee gevallen aanleiding vormden om na te gaan hoe het begeleidingssysteem van de universiteit versterkt kan worden.

Bindend studieadvies
Van Wely vindt het moeilijk om aan te geven of de universiteit zelfdodingen kon en kan voorkomen. ‘Ook in een dorp of stad kan zoiets gebeuren, zonder dat naasten iets in de gaten hebben. Mensen kunnen naar de buitenwereld iets anders uitstralen dan wat ze daadwerkelijk voelen. Bovendien is het voor studenten vaak een taboe om aan anderen aan te geven dat het niet goed gaat.’ Wel vindt Van Wely dat er binnen de universiteit verhoogde aandacht mag komen voor de problematiek. ‘De inschatting is dat er steeds meer studenten zullen zijn met wie het niet goed zou kunnen gaan, vanwege het bindend studieadvies of financiële druk. Los dat er bij iedereen een verhoogde aandacht is voor deze ontwikkeling, waren er nog geen samenhangende afspraken over hoe we alle signalen bij elkaar brengen. Dat is nu wel het geval: studieadviseurs, docenten, mentoren, studentendecanen en psychologen brengen signalen bij elkaar en er komt een contactpersoon die waar nodig is de problematiek registreert.’

Geen keurslijf
Volgens Van Wely is de richtlijn niet bedoeld als keurslijf of actieplan, maar komt veel neer op intuïtie van studentbegeleiders, in combinatie met signaleren en eventuele vervolgstappen. De vraag is natuurlijk wel wanneer je als universiteit ingrijpt en hoe je dat doet. Zo kan de universiteit in het kader van privacywetgeving niet buiten medeweten van 18-plussers om contact met hun ouders opnemen. Een huisarts bellen in geval van nood kan dan wel weer. Van Wely: ‘In een heel enkel geval zullen we wel met ouders bellen. Natuurlijk is privacy wezenlijk, maar niets doen met signalen die ernstige zorgen veroorzaken, zou nalatigheid betekenen. Aan de andere kant moet je niet te snel met ouders bellen, anders jaag je studenten misschien nog verder het bos in.’ De universiteit overweegt studenten voortaan bij de inschrijving te vragen om toestemming te geven om bij nood met naasten contact op te nemen.

Van Wely heeft de richtlijn afgelopen dinsdag besproken met de studieadviseurs. Met hen gaat de richtlijn verder uitgewerkt worden. Volgens haar is er door de verhoogde aandacht recentelijk al een student op tijd met hulpverleners in contact gebracht. /Tim de Hullu