Vanmiddag viert het Halkes Netwerk zijn eenjarig bestaan. Deze organisatie van vrouwelijke wetenschappers in Nijmegen, van promovendi tot hoofddocenten (hoogleraren ook welkom) bestudeert vanmiddag onder meer de zichtbaarheid van vrouwelijke onderzoekers bij het grote publiek. Wat was dit jaar het grootste probleem voor vrouwelijke wetenschappers dat het Halkes Netwerk op het spoor kwam? Netwerk-secretaris Laura Berger noemt de balans tussen de wetenschappelijke loopbaan en de andere activiteiten in het leven. ‘De druk van de academische carrière levert stress op’. Voorzitter Laura Visser noemt het al winst dat het Netwerk dit jaar tientallen vrouwen bijeen bracht. ‘Uberhaupt over de problemen praten is al belangrijk.’ Op de agenda staat vanmiddag een workshop over zichtbaarheid. Vrouwen worden te vaak niet gezien, zegt Visser. ‘Dat geldt zowel voor het grote publiek als binnen de eigen afdeling.’ Over de onderbelichting in de media wil Visser graag twee kanten aankaarten. ‘Het beeld bestaat dat vrouwen niet willen of durven, maar de oplossing dat we dan maar het kunstje van de mannen moeten gaan leren, is te beperkt.’ Visser wil ook het publieke landschap benoemen, waarin mannen kennelijk gemakkelijker het hoofd boven het maaiveld kunnen uitsteken. Een van de mannen in het gezelschap vanmiddag is Mark Blokpoel, promovendus bij het Donders Instituut. Hij onderschrijft de visie van Visser, dat we de onderbelichting van vrouwelijke wetenschappers niet los kunnen zien van hoe de samenleving naar vrouwen kijkt. ‘We moeten leren hoe dat in elkaar steekt, alleen dan kun je er iets aan veranderen. Daarom ben ik vanmiddag ook hier.’ Tegenover Blokpoel zit een van de weinige andere mannen in het gezelschap, Wouter Christiaens, directeur van het bedrijf Vrouw in de lift. Hij geeft onder meer adviezen over het verbeteren van zichtbaarheid, ook door hem onderkend als een van de belangrijkere problemen voor vrouwen in de onderzoekswereld. Een kwestie die zowel de media als de vrouwen zelf zich mogen aanrekenen, vindt hij. ‘We worden niet gevraagd, hoor je dan, en dat illustreert het probleem: de houding is passief. Vrouwen zouden minder bescheiden mogen worden. Ze zouden vaker tegen zichzelf moeten zeggen: ‘Ik ben expert in mijn vak en mag dat ook uitdragen.’ / Paul van den Broek