Waar Nederland-Duitsland beter te bekijken dan universiteitscafé Piecken op Hoogeveldt? Een unieke plek: gebroederlijk staan studenten in oranje en in zwart-witte tenues naast elkaar. De spanning is op hun gezichten af te lezen. Ook na de voor Nederland desastreuze afloop blijft de sfeer prima. ‘Studenten zijn nu eenmaal goed in relativeren.’ Rond half 9 stroomt heel Hoogeveldt uit om de wedstrijd te gaan kijken. Er wonen veel Duitse studenten in dit complex van de SSHN, dus is het geen wonder dat er naast oranje shirts ook genoeg tenues van Die Mannschaft te zien zijn. Bij Piecken is het een drukte van jewelste. Op het terras dromt iedereen samen bij een groot scherm, waarop door invallend zonlicht weinig te zien blijkt. Binnen is het donker vanwege de verduisterde ramen en is het al net zo druk. De Nederlanders zijn in de meerderheid, of in elk geval uitbundiger uitgedost. Gomez Achteraan tuurt een rij Duitsers ingespannen naar een lcd-scherm in de verte, waarop inmiddels oranje en zwart-witte stipjes te zien zijn, die rond een witte pixel bewegen. Psychologiestudent Dimitri (Dtsl) heeft vertrouwen in een goede afloop. ‘Ik verwacht dat het 2-1 voor ons wordt’, zegt hij profetisch. ‘Maar ik hoop wel dat de coach Klose erin zet, ik ben niet zo’n fan van Gomez.’ De voorspellende gaven van Dimitri blijken toch hun beperkingen te kennen, na 24 minuten knalt de spits van Duits-Spaanse komaf trefzeker de 1-0 binnen. Een jongen en een meisje met Duitse shirts springen op uit een zee van oranje en ontploffen van blijdschap. De moed erin Later in de eerste helft scoort Gomez ook nog eens de 2-0, waarna de sfeer onder de Nederlanders tot het vriespunt daalt. ‘Was ik maar een Duitser’, verzucht iemand. Als de rust is aangebroken, beweegt de mensenmassa snel naar buiten om even wat frisse lucht en zonlicht op te doen. In de gang blijken nog twee schermen te zijn om de wedstrijd te volgen. Met rood-wit-blauwe vlaggetjes op hun gezicht en oranje plastic trommels in hun handen vertellen Chris (NL, culturele antropologie) en Suzan (NL, Nederlands) wat Van Marwijk moet doen om de situatie te redden. ‘Voor nu moet hij in elk geval Huntelaar erin zetten’, zegt Chris. ‘Maar waarschijnlijk doet hij dat een kwartier voor tijd als het te laat is.’ Suzan houdt de moed erin (‘ik wil zo graag een keer het EK winnen!’) maar voor Chris hoeft het allemaal niet zo nodig. ‘We zijn al goed in schaatsen en badminton, je kunt niet overal in uitblinken.’ Dan komt de aap uit de mouw: ‘Ik ben eigenlijk half Duits, dus ik win sowieso. Ah, ik zie trouwens dat ik al ongelijk krijg!’ 2-1 Het klopt: met een getergde uitdrukking op zijn gezicht loopt Huntelaar het veld op. Maar het mag niet baten; de tweede helft is aanvankelijk net zo gezapig als de eerste. ‘Vier man, één Duitser!’ roept iemand vertwijfeld uit als Özil ongehinderd met de bal aan de voet naar het Nederlandse doel kan rennen. Rond de zestigste minuut houden de eerste Nederlandse fans het voor gezien. ‘Ah, blijf nog even’, spoort de rest hen aan. Blijven blijkt een wijze keuze, even later haalt Van Persie vernietigend uit en zet de 2-1 op het scorebord. Maar in het slot kan het Nederlands elftal geen vuist maken. Gebroederlijk Na afloop is de sfeer opvallend gelaten. Gebroederlijk staan Nederlanders en Duitsers met elkaar een biertje te drinken en na te praten. Politicologiestudenten Herman en Daniel weten waaraan het ligt. ‘Van Marwijk!’ vindt Herman. ‘Hij moet vanaf het begin met Huntelaar spelen.’ Daniel: ‘Ik heb geen verstand van voetbal, maar dit zag er echt niet uit. Er was geen passie.’ Aan Duitse kant blijken de reacties opvallend mild. ‘We wonen hier, dus natuurlijk vinden we het jammer dat Nederland verliest’, zeggen psychologiestudenten Patrick en Lonja. ‘Maar Duitsland gaat voor.’ De twee denken dat Nederland de kwartfinales nog wel haalt. Chris staat bij de deur na te borrelen en heeft wel een verklaring voor de gemoedelijkheid: ‘Studenten zijn goed in relativeren.’ / Sjoerd Huismans