Hij gaf het dan eindelijk zelf toe, vorige week. Ook Mark Rutte beseft dat hij voor de tweede achtereenvolgende termijn de voorzittershamer bestiert van een minderheidskabinet. En dan ook nog eens van een minderheidskabinet dat niet klaar is als het een SGP’er op de achterbank verleidt, maar dat de steun nodig heeft van óf het CDA, óf van minstens D66, ChristenUnie en SGP. En dan bestaat de basis van het kabinet ook nog eens uit water en vuur. Ga d’r maar aan staan – daarmee vergeleken kan Italië nog wel eens een wonder van stabiliteit gaan worden! De paniek is dan ook aardig toegeslagen in Den Haag. Elsevier meldde vorige week dat er verregaande plannen zouden zijn om een gedoogakkoord te sluiten met het CDA – het werd onmiddellijk en in alle toonaarden door alle betrokkenen ontkend, maar het spreekwoord van rook en vuur is hier waarschijnlijk ook van toepassing. Overigens zou het CDA wel gek zijn om hieraan mee te doen. De enige hoop op herstel voor de christendemocraten ligt in het mislukken van dit kabinet, en CDA’ers zijn dan wel gouvernementeel, maar niet (meer) suïcidaal. Zonder voldoende parlementaire steun zullen we de komende jaren een permanent formatiecircus zien. Achter gesloten deuren zal er onderhandeld worden met verschillende fracties om wetgeving en hervormingen door de volksvertegenwoordiging te krijgen. En bezuinigingen natuurlijk, want ook daarvoor ontbreekt een meerderheid. En we zien nu al dat dat niet gemakkelijk gaat worden. Iedere oppositiepartij heeft zo zijn kroonjuwelen, waarop niet bezuinigd mag worden en waar eigenlijk geld bij moet. Pechtold heeft iedere bezuiniging op onderwijs taboe verklaard, waarmee de steun van D66 al down the drain is. Roemer vetoot de sociale zekerheid – weer vijftien zetels weg. De PVV doet überhaupt niet mee, want de bezuiniging moet van het perfide Brussel. Dat wordt nog stevig sprokkelen voor het kabinet – met een ongewisse uitkomst.   Voor 1 mei moet het van de Europese Commissie klaar zijn. De dag ervoor krijgen we een nieuw staatshoofd, dat, zoals we allen weten, lid van de regering is en voorlopig ook blijft. Met een beetje pech is koning Willem-Alexander het enige regeringslid dat op 30 april niet demissionair is.

Lees alle columns van Tom de Wit