Eens een kijkje nemen in de kelders en krochten van de universiteitsbibliotheek. Een workshop creatief schrijven volgen. Dansen in een silent disco. Of natuurlijk gewoon van de leeszaal gebruik maken en studeren. Afgelopen nacht kon het allemaal, tijdens de Nacht van de UB.

De Nacht van de UB is een initiatief van de universiteitsbibliotheek en de universitaire studentenraad, georganiseerd om studenten een kijkje achter de schermen te geven en het draagvlak voor verruiming van de openingstijden te polsen. De start van de avond, een lezing door universiteitshistoricus Jan Brabers en een rondleiding, werden goed bezocht. Aan de rondleiding deden bijvoorbeeld zeventig mensen mee, waarvan overigens – Murphy’s Law in werking – een negental vast kwam te zitten in de lift en zo een deel moest missen. Maar hoe druk is het in het holst van de nacht? Redelijk druk, zo blijkt. Een wandeling door de verschillende leeszalen leert dat er ruwweg dertig studenten daadwerkelijk aan het studeren zijn. In de lounge hebben zich ongeveer twintig à vijfentwintig belangstellenden verzameld voor een workshop creatief schrijven, onder begeleiding van redacteuren van Op Ruwe Planken. De stemming lijkt er in te zitten, de deelnemers duiken enthousiast op de stapel knipsels die ter inspiratie op de vloer zijn uitgestort. Op een tafeltje staat pontificaal een fles sterke drank, vermoedelijk om de schrijvers in spé er aan te herinneren dat ze niet moeten vervallen in clichés. Eén deur verder ronden medewerkers van het academisch schrijfcentrum (ASN) hun nachtprogramma af. Ze hebben een goede nacht achter de rug, vertelt Marjolein Visser. ‘We hebben tien gesprekken gehad. Dat vinden wij zeer geslaagd, het waren serieuze, lange gesprekken met studenten die worstelen met hun scriptie en wel een peptalk konden gebruiken.’ Terug in de entree blijkt de tweede rondleiding – geen zeventig maar vijfkoppig gezelschap dit keer – net van start te gaan. Marco Wolf, hoofd van de afdeling collectiediensten, leidt het gezelschap door de kelders en krochten van het bibliotheekgebouw, langs de vele meters aan boeken en materialen. Zo doen we de toren aan, het inner sanctum van de universiteitsbibliotheek. Daar staan de boeken die je aan de balie hebt besteld. Ze blijken nadat ze worden opgevraagd via een simpel (en daarom vrij ingenieus) systeem, een wokkelvormige glijbaan, op de begane grond afgeleverd te worden. Tenzij het boek onder het Gymnasion is opgeslagen natuurlijk. Als dat het geval is, dan wordt het werk via een soort kabelbaan via een ondergrondse tunnel onder de Heyendaalseweg door naar de bibliotheek verplaatst. Interessant om eens te zien, vindt Cyril Clevens, student Taalwetenschap. ‘Ik had een verhaal gehoord over een mysterieuze gang en was wel nieuwsgierig. Het viel niet tegen, het was leuk. Wanneer je een boek bestelt, lijkt het zo makkelijk en sta je er niet bij stil dat het soms van ver moet komen.’ Na de rondleiding duikt Clevens nog even de computerzaal in. ‘Als je de kans krijgt om ’s nachts van de UB gebruik te maken, dan moet je die ook grijpen. Ik ben wel een voorstander van verruiming van de openingstijden. Iedere nacht open, dat is niet nodig, maar zeker in tentamenperiodes tot middernacht lijkt me redelijk.’ De studiezalen beginnen zo rond vieren wel wat leeg te lopen, er heeft een wisseling van de wacht plaats. De laatstudeerders vertrekken, terwijl de nachtbrakers arriveren voor een after party in de silent disco. Vermoedelijk schuiven de vroege vogels zo ook nog aan voor het ochtendprogramma. Verschillende leden van de studentenraad kijken tevreden toe. ‘De opkomst was boven verwachting, zowel qua studenten die puur kwamen om te studeren als de deelname aan ons randprogramma’, zegt USR-lid Mark Buck. ‘Het is ons goed bevallen, maar het is geen geheim dat de studentenraad voorstander is van ruimere openingstijden. Het mooie van de Nacht is dat je duidelijk ziet dat het studenten trekt.’ / Mark Merks