In Stembureau 94, in de Refter van de Radboud Universiteit, kunnen kiezers nog tot 21.00 uur hun stem uitbrengen. Vox sprak woensdagochtend verschillende kiezers bij het stembureau. ‘Ik heb meerdere stemwijzers gedaan en partijprogramma’s gelezen.’

Aan het begin van de ochtendpauze, om kwart over tien, staan een stuk of tien studenten en twee medewerkers in de rij voor stembureau 94 in de Refter. Met een stempas in de hand wordt het identiteitsbewijs tevoorschijn gehaald. Ze doorlopen de drievoudige controle van stempas, identiteitsbewijs en uitgifte van het biljet. Na het maken van de keuze in een van de vier hokjes staat een donkere kliko klaar om de keuze officieel in te dienen.

Enkele groepjes studenten druipen af naar hun vrienden die al hebben plaatsgenomen aan de tafels in de Refter. ‘Shit, ik twijfel nu al of ik de juiste keuze heb gemaakt’, zegt een student wanneer hij zich na het stemmen bij zijn vrienden voegt. Ook verkondigen een aantal studenten half lachend, half fluisterend dat ‘ze eigenlijk nog steeds niet besloten hebben welke partij het moet worden.’

Lange linten

De twintigjarige studente Geografie, planologie en milieuwetenschappen Chris Mensma wist het wel, vertelt ze na de stembusgang. Het is voor haar de derde keer stemmen, maar de eerste keer dat ze dit op de campus doet. Ze woont vlak bij de Refter, en gaat na het stemmen op de campus studeren voor haar tentamens. ‘Ik heb meerdere stemwijzers gedaan en partijprogramma’s gelezen’, vertelt ze, de keus was dan ook snel gemaakt.’ Op welke partij ze gestemd heeft, vertelt ze liever niet. ‘Dezelfde partij als vorige keer.’

Omstreeks half elf is het alweer wat rustiger bij het stembureau. De lange linten om de rij te ordenen lijken dan ook overbodig. In de wachtrij tussen de studenten staan ook enkele oudere mensen uit de wijk Brakkenstein, die op de campus komen stemmen.

Strategisch stemmen

Ook Maaike Minnema heeft een bolletje gekleurd in stembureau 94. Als medewerker van de universiteitsbibliotheek, vertelt ze, is het handig om in de Refter te stemmen. Ook zij heeft goed nagedacht over haar stem. ‘Klimaat, migratie en wonen zijn thema’s die ik erg belangrijk vind.’

De manier waarop politiek wordt bedreven, gaat Minnema eveneens aan het hart. ‘Ik wilde stemmen op een partij die niet zorgt voor verdeeldheid, en niet enkel ruzie maakt. Dus ik moest kiezen voor wie dit het minst doet.’ Die keuze vond ze naar eigen zeggen best lastig. ‘Ik twijfelde tussen strategisch stemmen of niet. En ik wilde stemmen op een vrouw, dit heeft voor mij de doorslag gegeven.’