Ongeveer zestig mensen bezochten in de vroege ochtend de sterrenwacht van de universiteit. Ze hoopten een goede blik op de Venusovergang te kunnen werpen, maar de bewolking gooide roet in het eten. Een deceptie? ‘Ik ben eigenlijk wel blij dat ik gekomen ben.’ Twee keer binnen een paar jaar zweeft de planeet Venus tussen ons en de zon, vervolgens lopen de koersen van aarde en Venus tientallen jaren zo uit elkaar dat van een transit geen sprake meer is. Een Venusovergang is dus best een bijzonder verschijnsel: de eerste van het huidige paar was in 2004, de eerste van het volgende paar is in 2117. De afdeling sterrenkunde besloot de sterrenwacht open te stellen voor publiek. Wie de overgang goed wilde zien, moest vroeg uit de veren: met het blote oog zou de transit in Nederland van zonsopgang tot ongeveer half zeven te zien zijn. Effen grijs Tientallen mensen maakten van de mogelijkheid gebruik om een kijkje te nemen in de koepels op het dak van het Huygensgebouw. Er zijn wat medewerkers en amateurastrologen, een gezinnetje met twee kinderen van een jaar of tien en opvallend veel studenten. Helaas is er niets te zien: de lucht is effen grijs en omdat het vrij hard regent blijft de koepel zelfs dicht. Opvallend is dat het de pret niet mag drukken. Met name de studenten grijpen de kans om de aanwezigen uit te horen over de sterrenwacht en de planeten. Wie van de ene zijde van de ruimte naar de andere loopt, hoort gesprekken over exoplaneten en over het berekenen van afstanden tussen planeten. Ondertussen zijn op een scherm en verschillende computers beelden van de transit te bewonderen, live gestreamed vanaf de sterrenwacht op Mauna Kea, Hawaii. Blij Rustig zit een groepje mensen te kijken naar het scherm, waarop een klein zwart stipje hooguit een centimeter per minuut verschuift over een grote oranje bal. Waarom zitten deze mensen hier? Ze hadden ook nog op bed kunnen liggen. ‘Ach, het leek me leuk en we hadden met een groepje afgesproken’, zegt student Natuurwetenschappen Koen van Asseldonk. ‘Afspraak is afspraak. Bovendien krijg ik de kans om een Venusovergang te zien nooit meer.’ Dat het bewolkt is, is het risico van het vak. ‘Ik ben blij dat we gegaan zijn’, zegt Lotte Eilander, studente Moleculaire Levenswetenschappen. ‘Het is jammer dat de koepel dicht blijft, maar we hebben het toch goed op de schermen kunnen zien. Ik heb er wat van opgestoken en eens een keer rond kunnen kijken in een sterrenwacht.’ / Mark Merks, foto Nasa/Goddard (Creative Commons)