De verhuiscarrousel binnen de bètafaculteit van de Radboud Universiteit draait op volle toeren. De dames en heren van informatica hebben het Huygensgebouw verlaten en hun intrek genomen in Mercator I. ‘We moeten het ermee doen.’

Het is een wandeling van twee minuten van Mercator I naar het Huygensgebouw. Toch kan het verschil in atmosfeer tussen twee universiteitsgebouwen niet veel groter zijn. In het Huygens klitten groepen studenten samen in de brede, gemeenschappelijke gang en in de open kantine. Personeel en studenten lopen kriskras door elkaar. Het Mercatorgebouw is een tegenovergestelde wereld: in smalle gangen volgen gesloten kamertjes elkaar op.

‘Dit is veel meer een kantoorpand. Dat is even wennen’, zegt Tom Heskes. Hij is onderzoeksdirecteur bij ICIS, het informatica-instituut van de Radboud Universiteit, dat in augustus verhuisde naar het Mercatorgebouw. Vanuit zijn kamer kijkt hij uit op een gemeenschappelijke ruimte, maar die blijkt nog onontdekt als ontmoetingsplek. Er staan wat banken en stoelen, maar ook nog volle verhuisdozen. ‘Het is te hopen dat het ook hier een beetje gaat leven.’

Weinig te zoeken
De grootste zorg die Heskes en zijn collega’s hebben is dat studenten hun weg niet weten te vinden naar het Mercatorgebouw. ‘Alle hoogleraren en onderzoekers zijn hierheen verhuisd, maar de studenten krijgen nog gewoon college in het Huygens.’ De stap om ‘even binnen te lopen bij een docent’ is nu veel groter: studenten moeten dan naar het Mercatorgebouw, waar ze verder weinig hebben te zoeken. Op hun beurt moeten onderzoekers en docenten naar het Huygens voor het huren van een zaaltje of het kopen van een broodje of een kop soep.

Ook binnen het Mercatorgebouw is het nog even zoeken. Het personeel is verdeeld over vier verdiepingen. ‘Eerst kwam ik mijn promovendi tig keer per dag tegen’, zegt Frits Vaandrager, hoogleraar Informatica. Eerder schreef Vaandrager al een column voor Vox waarin hij met weinig genoegen uitkeek naar de verhuizing van zijn afdeling. Nu hij eenmaal is verhuisd, noemt hij het Mercator als gebouw – buiten de klimaatproblemen – niet slecht. ‘Al heeft het natuurlijk veel minder allure dan het Huygens.’

Bloedheet/steenkoud
Die klimaatproblemen zitten erin dat het op de begane grond ‘steenkoud’ is. En op de hogere verdiepingen, vooral aan de zuidkant, wordt het in de zomer bloedheet. In een kleine kamer met vier promovendi wordt nog gauw een raam geïnstalleerd dat wél kan worden opengezet (zie foto).

Hoe lang ICIS gehuisvest zal zijn in het Mercatorgebouw is nog niet helemaal duidelijk. Het is wachten tot het Huygensgebouw is uitgebreid met een extra vleugel. Heskes: ‘In het begin zouden wij hier twee en een half jaar moeten zitten. Een optimistische schatting natuurlijk, om iedereen mee te krijgen.’ Nu verwacht Heskes toch zeker vier jaar te moeten blijven. ‘Ons uitgangspunt is dat we uiteindelijk terug zullen keren. Maar voor nu moeten we het ermee doen.’ / Mathijs Noij