Hoe gaat het met onze studenten en medewerkers in het buitenland? Wat doen ze daar? Wat maken ze mee? Elke maandag bellen we een Radboudiaan met de vraag How R U? Vandaag Bertram de Kleijn (24). Hij studeert geneeskunde en loopt co-schappen in Huruma, Tanzania. ‘De laatste paar weken heb ik me bezig gehouden met de afronding van mijn co-schap. Voor mijn verslag heb ik de traditionele geneeskunst ook in kaart proberen te brengen. Veel mensen die klachten hebben, gaan namelijk eerst naar een traditional healer voordat ze naar het ziekenhuis komen.’ Natuurlijk verloop ‘Mensen komen met allerlei klachten bij een traditional healer. Ze krijgen een kruidenmengsel mee en denken daardoor te genezen. Vaak hebben ze klachten die ook vanzelf overgaan, maar soms gaat het mis. Zo was er laatst een man die meer energie wilde. Hij was naar een traditional healer gegaan voor een kruidenmengsel. Na het innemen van het mengsel, hielden zijn darmen er spontaan mee op. Er gaan regelmatig mensen dood die zich op de traditionele manier laten behandelen. Deze man had geluk.’ Bezoek ‘Voor mijn verslag ben ik samen met een collega naar een traditional healer geweest. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Ze had rijen met kruiden staan en allerlei andere fijngemalen planten of bomen. Om de kruiden te kunnen mengen, had ze een grote pot met leeuwenvet staan. Hoe ze daar precies aan komt, is mij nog steeds een raadsel. De vrouw die ons rondleidde had kennelijk hoofdpijn. Ze had daarom gemalen bast gesnoven. Ze moest daar ruim een kwartier van niezen. Volgens haar zouden door het niezen de bloedvaten open gaan staan en zou de hoofdpijn daardoor afnemen.’ Overheid ‘Deze kruidenvrouw stuurde mensen met ernstige kwalen gelukkig door naar het ziekenhuis, maar er zijn ook healers die beweren aids en andere ernstige ziektes te kunnen genezen. De overheid doet weinig aan voorlichting en werkt het soms zelfs tegen. Zo mag er op middelbare scholen wel voorlichting gegeven worden over gezinsplanning en soa’s, maar mag met geen woord gerept worden over condooms. Geld dat aan de overheid wordt gedoneerd komt eigenlijk nooit bij de bevolking terecht. Gelukkig zijn er veel ngo’s die deze taak op zich nemen. In de buurt van het ziekenhuis is bijvoorbeeld een team van vrijwilligers die weeskinderen, wiens ouders gestorven zijn aan HIV-aids opsporen. Zij ondersteunen die kinderen met schoolspullen, kleding of kookgerei. Het is goed dat de bevolking hierop kan vertrouwen, via de overheid komt weinig hulp bij de bevolking terecht.’ / Jolene Meijerink