Hoe beleef je Nijmegen als een échte student? Met ChatGPT als gids neemt voormalig Radboudstudent Maaike Hollestelle de proef op de som. Op haar virtuele wegwijzer valt nog wel wat af te dingen, ontdekt ze.

Nijmegen, de stad waar ik vijf jaar lang studeerde, is mij natuurlijk niet onbekend. Hoewel ik nu in Brussel woon, weet ik de verenigingen, kroegen en fijne koffietentjes nog goed te vinden. Toch ben ik benieuwd wat volgens AI nou écht Nijmeegs en écht studentikoos is. Weet ChatGPT mij nog te verrassen?

Prompt: “Hoi ChatGPT, ik wil graag een studentikoos dagje beleven in Nijmegen, wat raad je aan?”

De vraag die ik aan ChatGPT stel blijkt al snel te algemeen. Sommige resultaten slaan wel op Nijmegen – zo krijg ik de tip om een wandeling door het Kronenburgerpark te maken – maar zijn niet erg studentikoos. Daarentegen raadt ze (ik zie ChatGPT graag als een vrouw) ook aan om naar de UB te gaan om te studeren. Dat is natuurlijk een typische studentenactiviteit, maar niet erg geschikt voor een dagje uit.

Met wat extra vragen komt er een beter schema uitrollen. Sporten in het Radboud Sportcentrum, eten bij een studentenhuis, daarna aansluiten bij een studentikoze borrel en vervolgens een populaire studentenkroeg induiken.

Prompt: “Klinkt goed Chat, wat voor sporten kan ik doen?”

Toegegeven: ChatGPT is een kei in het vinden van niet-alledaagse sporten. Waar het voor de hand ligt om in het sportcentrum naar het krachthonk te gaan of een squashbaan te reserveren, zijn de ideeën van de chatbot creatiever. Zo creatief zelfs, dat ze een loopje met de werkelijkheid neemt.

Zo raadt ze aan om te gaan zwaardvechten bij MARS (Martial Arts for Renaissance Scholars), een zogenaamd studentikoze club voor historische gevechten waar ik een ‘bruut visueel spektakel’ zal meemaken. Na een snelle Google search blijkt MARS geen studentenvereniging én alleen in Zwolle en Groningen actief. Studentenboogschietvereniging HKS Nimrod, een andere suggestie, blijkt helemaal niet te bestaan.

Wat ChatGPT ook aanraadt en wél bestaat is klimmen. Het sportcentrum heeft buiten een hoge klimmuur, maar daar mag je natuurlijk niet zomaar omhoog zonder de juiste training en veiligheidsmaatregelen. Leuk dus, zo’n spontane sportactiviteit, maar de realiteit blijkt weerbarstiger.

Gelukkig kan ik aanhaken bij een (eigenlijk al volle) bouldercursus van sportdocent Floris. Een prima alternatief! Aangekomen graai ik door een bak met klimschoentjes – de gedachte hoeveel mensen die vóór mij al gedragen hebben, probeer ik uit te schakelen. Floris verwelkomt me vrolijk in de groep en zodra de les van start is, mag ik direct beginnen met klimmen. Het gaat me prima af – al zeg ik het zelf. We oefenen grepen en sluiten af met een pittige core training. Dat belooft spierpijn morgen.

Prompt: “Het is bijna tijd voor avondeten, waar en wat ga ik eten?”

ChatGPT komt met een aantal bekende (budget)- restaurants in de stad. Hoewel de opties prima zijn, springt een andere suggestie meer in het oog: “Mee-eten bij een studentenhuis is de meest studentikoze optie”. Volgens ChatGPT zijn studentenhuizen dé plek voor sterke verhalen, ranzige keukens en onverwachte wendingen.

Vol goede moed en met een sixpack bier – de tip om niet met lege handen aan te komen neem ik ter harte – fiets ik Nijmegen-Oost in. Het is lekker weer dus ik hoop veel studenten in hun voortuinen te spotten. En ja, hoor. Vlakbij het Traianusplein zitten de heren van dispuut Avis in het zonnetje in het gras. Of ik mee kan eten? ‘Loop maar even de kelder in, ze zijn net aan het koken daar’, zegt een van hen. De trap naar de kelder komt uit in een ietwat vieze, plakkerige keuken, waar een flinke pan op het vuur staat te pruttelen.

‘Ja hoor, schuif maar aan’

In de gemeenschappelijke ruimte om de hoek zitten een paar jongens The Wolf of Wall Street te kijken en bier te drinken. Sommige leden hebben wel zin in een praatje. Er passeren al snel onsmakelijke verhalen over uit de hand gelopen ontgroeningen de revue. Ik voel me niet helemaal op mijn gemak; de meeste jongens zijn aardig, maar mijn aanwezigheid wordt niet door iedereen gewaardeerd. Blijven eten is geen optie, maar ik krijg wel een biertje voor mijn neus. Ik mag niet weg voordat dat op is, dus zet ik ‘m gauw aan mijn lippen. Tijd om naar een volgende plek te gaan.

Na een weinig succesvolle fietstocht door Oost, probeer ik het in Bottendaal. In de Burghardt van den Berghstraat zitten twee meiden in hun voortuin in het zonnetje. Het lijkt erop dat ze net zijn begonnen aan het avondeten. Of ik mag aanschuiven? ‘Ja hoor, ik hoop dat we genoeg hebben’, antwoordt een van hen enthousiast.

Op tafel staat een zelfgemaakte pizza met verschil- lende groenten en kaas, gemaakt door studenten Lynn (19) en Hanna (22). Ze kennen elkaar van de studie culture antropologie. Of ze later op de avond ook de kroeg induiken? ‘Nee, wij zijn meer een theehuis’, zegt Lynn lachend. ‘Maar we doen vaak wel leuke dingen samen. Vanavond staat een Braziliaanse dansles op het programma.’

Tijd voor de afwas – een kleine moeite als tegenprestatie voor de gastvrijheid. Boven, in de keuken, waar de muur volhangt met plaatjes van Bollo de Beer en Tobias Camman, kijken andere bewoners vol verbazing toe als ik ook hun vieze vaat door het sop haal.

Prompt: “De afwas is klaar. Is het al tijd voor een borrel?”

Ook nu raadt ChatGPT aan om aan te haken bij een groep studenten. De eerste suggestie is vrij ridicuul. “Loop bij een studentenvereniging of dispuut naar binnen en doe alsof je er al jarenlang lid bent.” Alsof ze bij Ovum Novum of Carolus Magnus, laat staan bij een kleiner dispuut, niet dondersgoed weten wie daar thuishoort.

Het geluk is aan mijn zijde: in het kader van de RAGweek (een week waarin studenten geld ophalen voor het goede doel) zijn groepjes van Mycelium, de studievereniging van communicatiewetenschappen, verspreid over het centrum drankspelletjes aan het doen. Pal naast de Stevenskerk mag ik meedoen met een potje flunkybal, waarbij je met een bal een fles moet omgooien om te mogen drinken.

Ik krijg meteen een lauwe Schultenbräu aangereikt. Op de achtergrond klinkt de nieuwste studentenhit Lotje. Samen met Demi en Jinte, bestuursleden van Mycelium, wacht ik op een groepje. Als dat eenmaal is gearriveerd kunnen we beginnen: we spelen mannen tegen vrouwen. Wij zijn overduidelijk beter in gooien, dus de winst gaat naar ons. De mannen willen natuurlijk een revanche, maar voor mij wordt het tijd de kroeg in te gaan.

Prompt: “Waar moet ik heen?”

Bij deze vraag gaat – niet voor het eerst vandaag – ChatGPT de mist in. Hoewel er wat goede opties (De Fuik, TKB, Bascafé) tussen staan, adviseert ze ook kroegen die allang niet meer bestaan. Dat de El Sombrero nu Club Nova heet, is ChatGPT niet bekend – maar nog te overzien. Studentencafé Groots is echter al tijden geen kroeg meer. En het volgens de app zo populaire Feestcafé heeft nooit bestaan.

‘Wat doe jij nou in Nijmegen?’

Dan maar naar De Fuik. Het is heel wat jaren geleden dat ik in deze kroeg te vinden was – De Fuik is vooral populair onder jongere studenten. Het is ook nog veel te vroeg (23.00 uur); binnen staan nog geen twintig mensen bij een themafeestje. Na één biertje en wat lollige foto’s houd ik het hier voor gezien. Ik ben toe aan wat meer reuring.

Die vind ik in Tappers. Er is een borrel gaande van tennisvereniging Slow, toevallig mijn oude cluppie. ‘Wat doe jij nou in Nijmegen?’, klinkt het enthousiast. Ook aanwezig zijn de heren van dispuut Elegast. Die zijn niet vies van wat biertjes (en enkele shotjes). Mijn glas is nog niet leeg of er komt alweer een nieuw biertje op tafel.

Ik laat het advies van ChatGPT even voor wat het is. De mannen van Elegast overtuigen me namelijk om mee te gaan naar café De Bieb. Studentikozer gaat het niet worden. Die kroeg wordt namelijk uitgebaat door een dispuut. Het staat er vol met mannen in overhemd en dames met rokjes en vestjes.

Prompt: “Met wat biertjes achter de kiezen durf ik de stoute schoenen aan te trekken. ChatGPT, stel dat ik hier iemand wil versieren, heb je dan een goede openingszin voor mij?”

“Zeg barman, ik bestel één drankje en een flinterdunne kans dat je me aanspreekt als je klaar bent met shinen achter die bar”, is de openingszin die ze voorstelt. Vol goede moed stap ik naar de bar. De barman antwoordt dat hij tot heel laat nog moet werken en loopt vervolgens weer weg. Ik realiseer me dat ik zojuist een blauwtje heb gelopen en vraag ChatGPT om een beter alternatief.

Poging twee: “Excuseer, ik kon niet anders dan opmerken dat jouw glas leger is dan mijn agenda deze maand. Mag ik je trakteren?” Op naar een jongen aan de bar. Na mijn move knikt hij richting de meter bier die zijn vriend net heeft besteld en vraagt of ik er eentje van hém wil. Of deze jongen de liefde van mijn leven zal worden, dat betwijfel ik, maar hé, ik heb in ieder geval een biertje gescoord.

Prompt: “De avond zit er bijna op en mijn maag knort. Waar halen studenten hun late snack tegenwoordig?”

Hmm… De FEBO zit volgens ChatGPT op Plein ‘44. Als alternatief raadt ze De Fest in Brakkenstein aan. Dat is zeker studentikoos, maar ligt 2,5 kilometer verderop én heeft een sluitingstijd van 23.00 uur. Na wat doorvragen komt ze met de goede tip om naar snackbar Corona te gaan: een plek waar tot diep in de nacht altijd wat te beleven is.

Dronken studenten zitten er hun vette hap naar binnen te werken. Ook ik bestel wat te eten en neem plaats op een rode bank onder weinig charmant tl-licht. Voldaan stap ik de Corona uit en trap op mijn OV-fiets naar mijn oude studentenhuis. Het regelen van een slaapplek vertrouwde ik niet aan ChatGPT toe, god mag weten waar ik dan beland was. Want laten we eerlijk zijn: hoewel ChatGPT memorabele ontmoetingen en verhalen heeft opgeleverd, gaat ze ook redelijk vaak de mist in. Ze komt met niet bestaande kroegen en verenigingen op de proppen, of ideeën die nergens op slaan. Voor wie een studentikoos dagje Nijmegen met ChatGPT wil: dubbelcheck de planning, want voor je het weet sta je voor een dichte deur.