Tachtig lopers, acht teams, één doel: rondjes van ruim twee kilometer hollen over de campus. Met voor ons team – Team Lichtgroen holt namens de ondersteunende afdelingen van de universiteit – als extra doel het podium te halen. Na afloop haalt de trotse teamcaptain Sandra Verwaal iedereen bij elkaar voor de foto. Alle doelen bereikt: derde plaats. Het lijkt kort, een rondje van ruim twee kilometer, maar dat valt tegen. Zoals de meeste lopers van ons team ben ik vooral een duurloper en sprintjes trekken, bochten maken en over trappen hollen behoort zelden tot het trainingsprogramma. En al helemaal niet hollen door binnenruimtes. Het  parcours leidt de lopers door de Refter, het Erasmusgebouw en fietsenkelders en de bedenkers van het parcours hadden als geintje ook een stukje met de lift ingebouwd. Ik moest er een half minuutje op wachten. Irritant natuurlijk, maar wel prettig als smoesje bij een tegenvallende tijd. Zenuwen, bij elke wedstrijd weer. Ondanks de parcoursverkenning van maandagavond is de grootste vrees om helemaal verkeerd te lopen. Er is vast wel een bochtje waar géén wachter staat, geen pijltje aan een paal of strikje aan de boom. Ik loop twee keer bijna fout, een haag van publiek om de zorgen over de route weg te nemen is er niet. Twee ijverig klappende toeschouwers op de Comeniuslaan vormen de uitzondering. Waarvoor dank. De niet-sporters blijven veelal binnen en lopen op z’n best niet in de weg als we voorbij hollen.

Het sportend deel van de RU is ingedeeld in acht teams, zeven van de faculteiten en wij van cluster ondersteuning en cluster facilitair. Wat in de Engelse benaming op onze gifgroene shirts toch een stuk hipper klinkt: University Support & Friends. We zijn allemaal vrienden vandaag. Radboud Sports is er ook voor de verbroedering en ook van tien veelal alleen sportende hardlopers valt een team te smeden. We juichen bij elke binnenkomst, vangen de lopers op en de tijden worden ijverig gemeten. De mannen en vrouwen – beide met vijf lopers – starten apart en lopen een wedstrijd in de wedstrijd. Na de eerste omloop staan we derde, zowel bij de mannen als de vrouwen. En nu vasthouden. Je kunt van ruim twee kilometer erg uitgeput raken. Ik start als vierde loper nog steeds in derde positie en wil die natuurlijk handhaven. De negen teamgenoten voor één dag wil ik niet teleurstellen, al helemaal niet teamcaptain Sandra Verwaal. Gisteren kwam ze me nog een eigen gebrouwen bietensapje brengen. Het drankje heet prestatiebevorderend te zijn. Zo vies dat het wel helpen zal. Zeker weten hoe je zou hebben gelopen zonder zo’n drankje weet ik niet. Ik heb in elk geval niet over de campus gevlogen. Mijn tijd viel tegen, maar die verklap ik niet: het gaat om de teamprestatie. En jawel, zowel onze mannen als vrouwen bereiken de derde plaats. Twee keer het podium, geen team dat het ons kan nazeggen. In het totaalklassement is bèta-team Roze de winnaar, vooral dankzij hun mannenploeg. Het oranje van de sociale faculteit haalt met een seconde verschil zilver. Hun verbluffend snelle slotloper in het mannenteam – Haasje -atleet Camiel – schoot net een fractie tekort voor de volle winst van de faculteit. Ook wij mogen elkaar feliciteren en dat doen we dan ook: zonder topatleet in het team en met bovengemiddeld hoge leeftijd is een derde plaats niet zo gek. Onze roes van vandaag moet wel effect hebben voor de campus: hoed u voor een nog beter draaiend University Support & Friends. / Paul van den Broek