Ruim 25 jaar na de doop van het driehoekige Trigon aan de Kapittelweg, loopt architect Fred Meerdink weer door de gangen van het karakteristieke gebouw. Het is tijd voor een opknapbeurt. Met als nieuw pronkstuk: een knalrode colloquiumzaal.

Al die nieuwbouw, dat is leuk en aardig. Maar wat is er mooier dan een oud gebouw nieuw leven inblazen? In een oude laboratoriumruimte in universiteitsgebouw Trigon spreekt Meerdink gepassioneerd over zijn vak. De ruimte dient tijdelijk als kantine: medewerkers van het Donders Institute for Brain, Cognition, and Behaviour (DCCN) staan in de rij voor het koffieapparaat en de geur van erwtensoep vult het voormalige lab.

Architect Meerdink – vriendelijke uitstraling, grote snor – vindt het fantastisch om Trigon een opknapbeurt te mogen geven. Hij heeft de pensioensgerechtigde leeftijd drie jaar geleden al gehaald, maar is nog niet versleten. Het is dan ook al weer bijna drie decennia geleden dat zijn bureau Croonen Architecten het universiteitsgebouw ontwierp. ‘Wat vliegt de tijd.’

De architect kwam uiteindelijk met een plan voor een driehoekig gebouw. ‘Wij werken veel met geometrische vormen. Maar een heel gebouw in deze vorm is natuurlijk wel bijzonder.’ Die keuze was overigens in de eerste plaats pragmatisch, geeft Meerdink toe. Want een gebouw verliest zijn efficiëntie vooral in de hoeken. ‘Het moest vooral zuinig. We leefden in de jaren tachtig: Nederland had te veel gespendeerd. Het was crisis.’

State of the art
Wat overigens niet betekent dat het een lelijk gebouw is. Integendeel, vindt Meerdink. ‘In de jaren tachtig was het state of the art. Hoewel meer van binnen dan van buiten.’ Maar het gebouw is veel geweld aangedaan door zijn omgeving. Meerdink wijst op de hoofdingang, die aan de zijkant zit, in plaats van aan de voorkant aan de Kapittelweg. ‘Het oorspronkelijke ontwerp was afgestemd op de plannen die er lagen om naast het Trigon een plein te maken. Daar zou het gebouw dan met zijn gezicht naartoe liggen.’ Typisch Nederland, zucht Meerdink. ‘Hier verandert alles voortdurend, zelden worden plannen gewoon afgemaakt.’

Hoewel de officiële heropening voor begin 2016 gepland staat, worden de contouren van het nieuwe Trigon al wel zichtbaar. Er wordt gewerkt in fasen. Steeds wordt een deel van het gebouw opgeknapt, in de andere delen kan nog gewoon wetenschap worden bedreven.

Wanneer Meerdink de nieuwe, driehoekige colloquiumzaal binnenloopt, verschijnt er een trotse blik op zijn gezicht. Dit is het pronkstuk van het nieuwe Trigon. De laatste stoeltjes worden op hun plek gezet: vanmiddag wordt de knalrode zaal getest. Waarom de zaal rood moest? ‘Dat wist ik vanaf het begin. Het is een stimulerende kleur.’ Het kostte wel wat overredingskracht om de mensen van Donders over te halen, zegt Meerdink. ‘Maar toen ik met de kleur paars begon te dreigen, was iedereen zo om.’ / Mathijs Noij