Laat ik eerlijk zijn. Op het moment van schrijven weet ik niet waarover ik zou moeten schrijven. Het is een druilerig weekend in december en ik ben vooral bezig met het ontwijken van mijn studieboeken. Dan maar eens kijken wat er ‘speelt’. Het zijn van die dagen waarop de media het wel of niet toevoegen van een ‘dislike’-knop op Facebook in de headlines plaatsen en de menselijke driften van een (voormalig) burgemeester hem ten val brengen. Toegegeven, de situatie rondom Onno Hoes heeft een interessante discussie rondom journalistiek aangewakkerd, maar toch geeft het mij een gevoel van komkommertijd. Een zomers fenomeen, dacht ik, maar misschien is het toch niet zo seizoensgebonden.

Berichten zoals bovenstaande laten me aardig onverschillig, maar er zijn van die nieuwtjes die toch mijn volle aandacht weten te grijpen. Zo was daar ineens het, overigens vage, bericht van een Yolanthe (achternaam overbodig en sowieso te lang) die plastische chirurgie had ondergaan. Op zich kwam dit niet binnen als een donderslag bij heldere hemel; binnen de oppervlakkigheid van haar ‘wereldje’ zijn zulke zaken eerder regel dan uitzondering. Nee, wat mij angst aanjoeg was de bijgevoegde foto. Yolanthe leek veranderd in een wat volle Turkse moeder die de menopauze maar met moeite had overleefd. Oordelen over uiterlijk poog ik (onsuccesvol) te vermijden, maar in het geval van Yolanthe moet ik wel. Sinds jaar en dag, zelfs lang voordat ik de baard ik de keel kreeg, had ik haar qua vrouwelijk ideaal al op een soort voetstuk staan. Maar, wijsheid komt met de jaren en met de wetenschap dat er toch ook wel een soort van inhoud aanwezig moet zijn in een vrouw, kwam ook het vertrek van Yolanthe uit mijn ideaalbeeld. Bij het zien van de foto wist ik genoeg; mijn liefde voor Yolanthe was vredig ingeslapen.

Tot zover de confrontatie met mijn jeugdzondes. Belangrijker is het nieuws dat vervoersservice Breng de Heyendaal-Shuttle, Lijn 10, wil afschaffen. Toegegeven, de Heyendaal-Shuttle op maandagmorgen is één van de  zwaarste vormen van marteling die de Westerse wereld rijk is, maar toch ben ik tegenstander van eventuele afschaf. Er zijn bijna alleen maar logische bezwaren en ijzersterke argumenten tegen afschaffing te geven, maar uiteindelijk zal monetair gewin toch wel de doorslag geven. Bah, kapitalisme. Maar goed, nu studeren.

Lees alle columns van Wouter van Es