Bezuinigingen op universiteit gaan pijn doen, het is nog afwachten hoeveel
-
Alexandra van Huffelen in gesprek met Cees Leijenhorst, Suzanne Boelens en Mathijs van de Sande. Foto: Johannes Fiebig
‘Pijnlijk’, ‘moeilijk maar mogelijk’ en ‘schadelijk’. Het zijn enkele kwalificaties van de bezuinigingen op de Radboud Universiteit die vanmiddag aan bod kwamen in een bijeenkomst op de campus. Debat, emoties en fikse tegenstellingen bleven grotendeels achterwege.
Meer dan honderd medewerkers en studenten hadden zich in de middagpauze in het Collegezalencomplex verzameld voor een lezing over de bezuinigingen aan de Radboud Universiteit. Ondanks het gevoelige onderwerp verliep de bijeenkomst zakelijk – ook tijdens de vragenronde.
Hoewel collegevoorzitter Alexandra van Huffelen enkele keren vaststelde hoe eens de sprekers het met elkaar waren, verschilden de sprekers wel degelijk van mening over de vraag hoe er de komende tijd om moet worden gegaan met de bezuinigingen. Andere deelnemers aan het debat waren Suzanne Boelens, directeur van het besparingsprogramma en Mathijs van de Sande, politiek filosoof en lid van de ondernemingsraad.
Snijden
De bijeenkomst ging over de 55 miljoen euro die de universiteit moet besparen in de periode tot 2030. Snijden op de plekken waar de pijn het ‘allerweinigst’ is, bezuinigen op ondersteunende diensten en het efficiënter maken van onderwijs en onderzoek zijn de maatregelen die daarvoor worden genomen, vertelde Alexandra van Huffelen. Ook wil de collegevoorzitter inzetten op het genereren van meer inkomsten via studentenwerving en alternatieve subsidies.
Voor een deel van de ondersteunende diensten (HR en ICT & bibliotheekdiensten) is dit najaar al bekend wat de bezuinigingen voor medewerkers persoonlijk gaan betekenen. Het overige personeel krijgt pas begin 2026 duidelijkheid, bleek uit de woorden van programmadirecteur Boelens.
Acties
Ook de mogelijkheid dat de – door de overheid opgelegde – onderwijsbezuinigingen in een nieuwe kabinetsperiode ongedaan of verminderd kunnen worden, was onderwerp van gesprek. Politiek filosoof Mathijs van de Sande, tevens lid van de ondernemingsraad, benadrukte dat het college van bestuur meer had kunnen doen in het stimuleren van acties tegen de bezuinigingen. ‘Als meerdere sectoren, die worden getroffen door bezuinigingen, in een actie samen optrekken heeft dat meer effect dan afzonderlijke acties’, aldus Van de Sande.
‘Noem een staking ook een staking. En leun niet op het initiatief van medewerkers’
‘Noem een staking ook een staking. En leun niet op het initiatief van medewerkers, maar onderneem ook zelf dingen. Bijvoorbeeld door het primair en secundair onderwijs mee te nemen in zo’n actie’, adviseerde Van de Sande de collegevoorzitter. Die zei op haar beurt voorstander te zijn van collectieve acties, zeker in de aanloop naar de verkiezingen en daarna bij de kabinetsvorming. ‘Als ze in Den Haag een tijdje niet van je horen, dan vergeten ze je.’
Lagere kwaliteit
Over de gevolgen van de bezuinigingen werd in verschillende bewoordingen gesproken. Volgens Van de Sande moet er duidelijk worden gesteld dat het snijden in de uitgaven gaat leiden tot een lagere kwaliteit in onderwijs en onderzoek. Hoewel Van Huffelen zei het met hem eens te zijn, gebruikte ze andere woorden.
Er moeten samen verstandige keuzes worden gemaakt, het moet efficiënter, meer onderwijs en minder onderzoek, en de bezuinigingen gaan effect hebben, aldus Van Huffelen. Als antwoord op een vraag uit het publiek gaf ze aan dat de Radboud Universiteit een brede universiteit blijft en dat kleine opleidingen kunnen blijven voortbestaan als ze onderling goed samenwerken.
Suzanne Boelens sprak vanuit haar functie over een bezuiniging die ‘moeilijk, maar mogelijk’ was. Mathijs van de Sande concludeerde juist weer dat dat deze bezuinigingen ‘onder de streep niet waar te maken zijn’.
Een student schreef op 11 september 2025 om 07:01
De partij van de bestuursvoorzitter stemt tegen moties om de schade aan de UVA te verhalen op de demonstranten. Dat stelt even scherp waar blijkbaar dus wel universiteitsgeld naar toe mag. Oja, en naar meer adviseurs voor het bestuur natuurlijk.
Thuismus schreef op 11 september 2025 om 16:05
De Tweede Kamer gaat niet eens over die zaak, moties zijn niet bindend, en van Huffelen is haar partij niet. Oftewel dit heeft echt nul relevantie
Een student schreef op 11 september 2025 om 18:12
De motie is een oproep aan de regering om er bij de onderwijsinstellingen op aan te dringen de schade te verhalen. Dat is een redelijke oproep omdat de universiteiten ook met belastinggeld betaald worden en het jammer is als dat geld niet naar onderzoek en onderwijs gaat maar naar vernielingen die hersteld moeten worden. Als de partij waar jij voorzitter van bent tegen die motie stemt dan ga je als voorzitter van de universiteit niet toch achter de vandalen aan. Dat zou een beetje gek zijn. Dus wat overblijft is dat de universiteit het dan maar zelf betaalt. Het lijkt mij dus wel relevant.
dr.ir. L.J. Lekkerkerk (Hans) schreef op 11 september 2025 om 13:19
Vd Sande zei: “het snijden in de uitgaven gaat leiden tot een lagere kwaliteit in onderwijs”
Hoezo?
Hoe meet je kwaliteit van onderwijs eigenlijk?
Minder geld => minder docenttijd => minder intensief …. maar waarom dat kwalitatief lager zou zijn? In de beperking toont zich de ‘meester’ en we zijn in de 28 jaar die ik kan overzien tamelijk doorgeschoten in docentactiverend, dus duur onderwijs zonder dat dit bijvoorbeeld meer studenten in de nominale duur aan diploma helpt (kan ook als kwaliteitsmaat gelden).
En misschien
moeten we bacheloronderwijsinstituten oprichten voor het gros van de academische beroepsopleidingen, waar dan alleen mensen met hart voor onderwijs mogen werken en niet de hooggeleerde onderzoekers die onderwijs als corvee zien.
Daarnaast masterinstituten waar je een klein aantal onderzoekers in spe uit de bachelors laat doorstromen en laat samenwerken met die hooggeleerde onderzoekers.
Ik vermoed dat dit zowel goedkoper is als beter onderwijs oplevert.
Kees Oerlemans schreef op 13 september 2025 om 18:14
Fijn om te horen dat je als ondersteuner wordt gezien als iemand die zonder pijnlijke gevolgen kan verdwijnen.