Waar veel studenten al hard aan het blokken zijn voor hun tentamens, hebben de geneeskundestudenten wel iets anders aan hun hoofd. De medische faculteitsvereniging MFVN bestaat namelijk zestig jaar en dat moet gevierd worden. Gisteravond: een artsendiner in stijl. ‘De scalpels worden nog net niet afgelikt.’ Het thema voor het twaalfde lustrum is ‘Cirque du Médique’. Pauline Maassen, voorzitter van de lustrumcommissie: ‘Tijdens je artsencarrière kom je een hoop vreemde dingen tegen. Wormpjes die door je huid boren, harttransplantaties en open gezaagde schedels. Het is net een circus. We wilden die kant van het vak benadrukken. Bovendien is het een veelzijdig thema, we kunnen er ook meer serieuze activiteiten over brengen, zoals het congres.’ Levercyste Het artsenmaal van vanavond is geheel in stijl: een Diner à la Vesalius B, vernoemd naar de snijzaal op de medische faculteit. Mensen die liever wegkeken bij de eetproeven van Expeditie Robinson, kunnen nu beter niet verder lezen. Voor de rest: welkom bij dit avondmaal. Voor de geneeskundestudenten hun scalpel en pincet in de amuse konden zetten, was er de gelegenheid wat hoognodige moed in te drinken. Met de verdachte rode vloeistof klotsend in de magen, begonnen de studenten met een door echografie aangetroffen levercyste, die volgens de laatste behandelmethoden eerst moet worden gedraineerd. Tast toe! Na deze lekkernij was het wachten op soep. Het is Maurits van Lamoen, tweedejaars geneeskunde, die als eerste een punctie uit mocht voeren op de troebele rode vloeistof die vanuit de afdeling hematologie werd geserveerd. ‘Lekker op lichaamstemperatuur, niet te heet. Hematocriet lijkt me goed. Tast toe!’ Na deze woorden begonnen ook de andere studenten aan hun puncties, met wisselend succes. Al snel veranderde de tafel in een bloederige bende. Tijd om even kennis te maken met de culinaire genieën achter dit initiatief. Net echt Chefs de clinique zijn Olivier Wilkens, Dirk van den Hoven en Joris Aarts. Alle drie druk bezig met de volgende gang: een hersenafwijking die gebiopteerd moet worden. Van den Hoven: ‘Wij koken regelmatig voor ons dispuut, maar voor een lustrumdiner moet je natuurlijk met iets speciaals komen. Wij kwamen op het idee om het eten op lichaamsdelen te laten lijken. De kunst was om de smaak er niet onder te laden lijden, maar zo te zien is dat wel goed gelukt. De scalpels worden nog net niet afgelikt.’ Lekker Iris Klaver en Wievineke Apers hielden zich goed. Waar sommige van hun meer ervaren collega’s zich al hadden verlaagd tot meer primitieve chirurgische instrumenten als de handen, werkten zij stug door met pincet en scalpel. Apers: ‘Dit is een superleuk idee, erg creatief. Het eten is zelfs best lekker, dat had ik niet verwacht.’ Klaver: ‘Het hele lustrum is erg leuk, er is zoveel georganiseerd dat er voor iedereen wel iets leuks te doen is. Het volgende lustrum hoop ik er weer bij te zijn!’ Na een bordje aambeien met afscheiding toe konden de studenten uitbuiken bij café de Fuik. Niet te lang natuurlijk, want de volgende dag moeten ze weer fris zijn. / Tekst en foto’s Jonathan van de Sande