De ‘Occupy Wall Street’-beweging slaat over naar ander landen, waaronder Nederland. ‘Wij zijn de 99% die constateren hoe 1% zich ten koste van ons verrijkt’, zeggen de bezetters. Aanstaande zaterdag zal de ‘Occupy Den Haag’-beweging het binnenhof bezetten. Aanleiding voor VOX en het Soeterbeeck Programma om een lezing met aansluitend debat te organiseren.

99 versus 1 procent

Polemoloog Leon Wecke spreekt, voorafgaand aan de lezing, een column uit. Wecke denkt dat de ‘Occupy’-beweging here to stay is: ‘Uit alle lagen van de bevolking klinkt de onvrede, niet alleen in New York maar in meerdere steden van de Verenigde Staten. De demonstranten roepen ‘wij zijn de 99 procent en de politici en bankiers zijn die ene procent, die de macht heeft en onze democratie ten eigen bate om zeep helpt.’ Als ik die één procent was, zou ik mij zorgen maken.’ Desgevraagd wil Wecke die tegenstelling na afloop wel wat nuanceren. ‘Men wil de indruk wekken dat dat zo is, maar natuurlijk staat niet 99 procent van de bevolking achter de protesten. Toch zijn ze met velen: 46,2 miljoen Amerikanen leven onder de armoedegrens. Dat geeft wel een indicatie van de ernst van het probleem.’

Politici zijn bang

Politicoloog Kristof Jacobs gaat in op de politieke reactie op de ‘Occupy’-beweging. ‘Politici zijn bang’, stelt Jacobs. ‘Ze zitten gevangen in het midden van het politieke spectrum om zo veel mogelijk kiezers bij zich te houden. Er is onwil maar ook onmacht. Politici hebben geen controle over het globale financiële systeem. Ze kunnen de Eurocrisis al niet oplossen, laat staan wereldwijde problematiek. Politici vervallen aldus in symboolpolitiek: weer die bonussen voor bankiers een paar procentjes verlagen.’

Occupy in Nederland?

Het publiek, in groten getale aanwezig, heeft na afloop veel vragen voor de jonge politicoloog. Heeft de ‘Occupy’-beweging kans van slagen in Nederland? ‘Weinig’, denkt Jacobs. ‘Er is hier een lage jeugdwerkloosheid. Wel zijn er bezuinigingen op kunst en cultuur. Misschien kunnen werkloze kunstenaars wel gemobiliseerd worden, die hebben toch genoeg tijd.’ Tot slot gaat Jacobs nog in op de vraag wanneer een bezetting of demonstratie kans van slagen heeft. ‘Welke factoren spelen hierbij een rol?’, wil een student weten. ‘De interpretatie van de media is hierbij erg belangrijk’, weet Jacobs. ‘Brengt die de onvrede als een breed gedragen sentiment onder de bevolking, of als een ‘special interest’ van een kleine club mensen?’ /Sjoerd Huismans