Steeds meer Nederlanders gaan in België studeren. Het is goedkoop en de toelatingseisen zijn minder streng. Maar hoe is het eigenlijk bij onze buren? Vox dook in het Belgische en komt donderdag met een themanummer over het buurland. Op de site alvast elke dag een voorproefje. Vandaag: Geen Belgen, maar Vlamingen en Walen. Binnenstad ‘Eigenlijk ken ik maar weinig Vlamingen.’ vertelt Anna-Lena Hoh, masterstudent en stagiaire bij het Centre for European Policy Studies. ‘Brussel is een internationaal georiënteerde stad en je hoort net zo vaak Vlaams als Italiaans, Spaans of Duits. In de binnenstad spreken de winkeliers stug Frans. Ook al verstaan ze je wanneer je in het Nederlands bestelt, ze zullen altijd Frans of Engels terug praten. Je merkt toch nog wel de strijd tussen de twee talen. Mijn huisgenoot is docent op een Nederlandstalige school. Zij moet altijd strijden met de Franstalige scholen om subsidies. Zo vertelde ze dat er een Franstalige burgemeester in een van de gemeentes de subsidies alleen maar verleent aan Franstalige scholen. Constant om zulke zaken moeten vechten en dan verliezen vanwege je taal, is natuurlijk vervelend.’ Duits-Nederlands-Vlaams ‘Bij het CEPS werk ik aan mijn scriptie en help verder mee met de redactie van de nieuwsbrief en het opzetten van congressen. Ik ben van oorsprong Duits en ben naar Nederland gekomen voor mijn studie. Ik vond het in Nederland makkelijker integreren dan in België. In Nederland word je overal voor uitgenodigd. Je komt zo snel in contact met verschillende mensen. Nederlanders zijn heel open en direct, je kunt zo met iemand een gesprek aanknopen. In België vond ik dat moeilijker. Belgen zijn indirect en vrij verlegen. De Vlamingen maken niet zo snel een afspraak om bijvoorbeeld samen koffie te gaan drinken. Om nieuwe contacten op te doen, ben ik vrijwilligerswerk gaan doen op een festival. Ik heb daar ook veel mensen leren kennen. Toen het festival voorbij was, leek het me leuk om nog eens met ze af te spreken. Het duurt echt lang voordat ze daarop reageren, ik denk dat ze dat al te direct vinden.’ / Jolene Meijerink