Als studente Anna na een feestje in haar eentje naar huis fietst, wordt ze een tijdlang achtervolgd door twee mannen in een auto. Het incident tijdens de introductie in Nijmegen roept zoveel angst op dat studenten hierna de oproep krijgen: fiets niet alleen naar huis. Wat gebeurde er die avond?

Het is de derde avond van de introductie. Anna* (20) is het feestje in het centrum van Nijmegen rond 23.30 uur zat. De dag ervoor heeft ze het als mentor van een groepje nieuwe studenten al tot 04.00 uur volgehouden – en ze is al geen avondmens. Anna vertrekt. De studente aan de letterenfaculteit stapt op de fiets, terwijl haar medestudenten verder feesten.

Was ze maar nooit alleen weggegaan, denkt ze later. ‘Maar ik ben van nature júist altijd heel oplettend met ’s avonds naar huis fietsen in mijn eentje. Ik vind dat niet heel fijn. Het kon op dat moment even niet anders’, blikt ze ruim twee weken later terug.

‘Ik ben heel hard gaan fietsen, maar ze bleven de hele tijd naast me’

Als ze op het fietspad van de Muntweg – vlak bij het Goffertpark – fietst, komt er ineens een auto voor haar vanaf de weg het fietspad op. De auto sluit haar bijna helemaal in, vertelt ze. De ramen staan open en de twee mannen die erin zitten kijken haar aan. ‘Ik kon er nog maar net langs. Ik dacht vooral: “oké, dit is wel een beetje gek”. Ik hoorde die auto al een tijdje achter me rijden, en als je al zo oplettend bent is dat niet fijn.’

Paniek

Bij de stoplichten hoopt Anna van de vreemde auto af te zijn. Ze fietst, wat ongerust, in een flink tempo verder. Maar iets verder op de Muntweg, ter hoogte van het politiebureau, komt de auto wéér naar haar toe.

De mannen gaan naast haar rijden, de wielen deels op het fietspad, in haar fietstempo. De ramen blijven open staan en de twee kijken haar aan, vertelt ze. De auto komt steeds dichter naar haar toe gereden, op het fietspad dat net iets hoger dan de weg zelf ligt. ‘Ik raakte helemaal in paniek. Ik ben heel hard gaan fietsen, maar ze bleven de hele tijd naast me. Ze hielden precies mijn tempo aan.’

‘Een andere auto ging eracher rijden. Dat heeft me gered’

Ze voelt zich geïntimideerd. De adrenaline giert door haar lijf. ‘Ze keken me de hele tijd aan. Echt op een manier van: als je nu stil gaat staan, rijden we ervoor. Ik ben gewoon blind gaan fietsen. Héél hard. Als vrouw in deze maatschappij ga je er dan gelijk vanuit dat ze je mee willen nemen. Dat is het eerste instinct.’

Even krijgt ze een gevoel van opluchting als ze bij de stoplichten verderop in de straat twee mannen ziet staan met hun fiets. Ze hoopt op hulp, maar het opgeluchte gevoel verdwijnt snel. ‘Die begonnen allemaal nare dingen naar me toe roepen. ‘Hey meisje, wat doe jij hier?’, riepen ze naar me.’

Politie

Ze komt uiteindelijk van de auto af door een andere automobilist. ‘Die ging erachter rijden, waarna de auto die achter mij aan zat wel door móest rijden. Dat heeft me gered.’

Of de mannen die haar achtervolgden iets tegen haar riepen, weet Anna niet meer. Door alle paniek heeft ze dat niet door gehad, vertelt ze. Het incident meldt ze bij de politie. Een aangifte zou weinig uithalen, omdat ze maar weinig heeft onthouden van de auto en de mannen. Ook doet ze melding bij de universiteit.

Via WhatsApp wordt er door de organisatie aan de introductiecommissies gevraagd ervoor te zorgen “dat studenten niet alleen naar huis fietsen”. Ook wordt opgeroepen “extra aandacht te geven dat iedereen veilig thuiskomt”. “Helaas hebben we gisteren bijna een situatie gehad waarbij een van onze studenten onvrijwillig werd meegenomen op de terugweg van een activiteit”, stond in het whatsappbericht dat wordt verspreid onder mentoren die de groepjes begeleiden.

Herkenbaar voor vrouwen

Anna: ‘Ik denk dat dit wel goed is geweest. Natuurlijk wil je geen paniek zaaien, maar je wil wel dat mensen extra alert zijn als zoiets gebeurt.’

Wat haar is overkomen, is herkenbaar voor meer vrouwen. Het is Anna niet in de koude kleren gaan zitten. Ze is sneller angstig. Overal op straat ziet ze iets dat fout kan gaan, vertelt ze. Vlak na het incident besluit ze wél door te gaan met de introductie. Al gaat dat niet vanzelf. ‘De dag erna hadden we overdag een activiteit in het Kronenburgerpark. Ik stapte op de fiets en heb de hele weg erheen een paniekaanval gehad. Ik moest wéér die weg over. Alles kwam naar boven.’

‘Ik wil ook niet altijd van anderen afhankelijk zijn’

Sindsdien durft ze niet meer goed alleen te fietsen. Tijdens de introductie gaan er elke keer mensen met haar mee. Tot op de dag van vandaag fietst ze vrijwel altijd met anderen. Via de universiteit heeft ze hulp van een vertrouwenspersoon. Ook van vrienden en medestudenten heeft ze steun.

Ze hoopt in de toekomst minder bang te zijn. Daarom dwingt ze zichzelf sinds kort om af en toe overdag alleen te fietsen. ‘Vorig weekend ben ik een paar keer naar het Goffertpark gegaan. Dat is tot nu toe pittig.’

Maar ze beseft ook: ze móet wel. ‘Ik wil ook niet altijd van anderen afhankelijk zijn.’

De politie bevestigt de melding van Anna te hebben gehad. Na dit incident zijn er geen andere, soortgelijke meldingen over de Muntweg binnengekomen, aldus een politiewoordvoerder.

Dit artikel van Mitchel Suijkerbuijk stond eerder in De Gelderlander