Als twee volwassen partners veel ruzie hebben, is de kans groot dat ze op een dag uit elkaar gaan. Werkt dat bij pubers ook zo? Ontwikkelingspsycholoog Thao Ha volgde tachtig ruziënde tienerstelletjes om dat te onderzoeken. Vandaag promoveert ze.

Volwassen stellen die goed om kunnen gaan met conflicten, hebben minder kans op uit elkaar gaan dan stellen die dat minder goed kunnen. Ontwikkelingspsycholoog Thao Ha: ‘Of dat ook geldt voor puberstellen van een jaar of vijftien is nooit onderzocht. Dat heb ik gedaan. En wat blijkt? Bij tieners klopt dat helemaal niet.’ Voor haar onderzoek selecteerde Ha tienerstelletjes, die ze drie jaar volgde. ‘Dat viel nog niet mee. Dan vond ik een stelletje en maakte ik een afspraak, maar dan was het al weer uit voor ik ze had gezien.’ Uiteindelijk vond ze tachtig stelletjes. ‘Zo’n stelletje zette ik dan in een klaslokaal, met een camera. Vervolgens gaf ik dat puberkoppel de opdracht om te discussiëren over door henzelf gekozen onderwerpen als vreemdgaan of jaloezie. Ik ging dan het lokaal uit en keek later terug hoe dat was gegaan. Feitelijk heb ik dus drie jaar lang naar ruziënde tienerstelletjes zitten kijken. Want er kwam nog wel eens wat naar boven in die discussies. Had een van de twee net iets uitgespookt met een ander bijvoorbeeld. Ik heb in die drie jaar heel wat tienerdrama’s gezien.’ Verliefd De conclusie van haar onderzoek: hoeveel ruzie een jong stelletje ook maakt, dat is geen indicatie voor een op handen zijnde breuk. Ha: ‘Anders dan bij volwassenen dus.’ Wat dan wel een indicatie is voor het verbreken van een tienerverkering heeft Ha niet kunnen vinden. ‘Ik heb ook de mate van tevredenheid met de relatie getest, maar ook dat bleek geen indicatie voor later wel of niet uit elkaar gaan. Misschien omdat de meeste van die stelletjes pas kort bij elkaar waren toen ik toetste hoe tevreden ze met hun verkering waren. Ze waren dus nog erg verliefd en daardoor tevreden, zoals je dat in het begin van een relatie altijd bent.’ Vervolgonderzoek moet uitwijzen wat dan wél een op handen zijnde breuk in een puberrelatie voorspelt. Ha: ‘Als ik moet gokken – maar dit is dus puur speculatief! – dan denk ik dat hoe heftige jaloezie voorspelt of het later uitgaat of niet. Ik zou graag onderzoeken of dat klopt. Maar ik heb in die drie jaar gezien dat sommige pubers verschrikkelijk ruzie kunnen maken. Het ging er soms écht flink op.’ Na drie jaar waren er van de tachtig stellen waar Ha mee begon nog tien bij elkaar. De jongeren zijn inmiddels gaan studeren. Een paar aan de RU. Ha: ‘Ik kom ze wel eens tegen. Van die tien stellen die aan het eind van mijn onderzoek nog bij elkaar waren, zijn er nu alweer een paar uit elkaar. Ik ben benieuwd of er uiteindelijk stellen bij elkaar blijven.’ / Bregje Cobussen