Terwijl de stad langzaam bijkomt van een week vol introfeesten, was vandaag de introductiedag voor 140 premaster-studenten aan de Faculteit der Managementwetenschappen. Het informele gedeelte duurt precies één avond. ‘Hier baal ik echt van.’ Waar een normale eerstejaars een week de tijd heeft om studiegenoten, de stad en de campus te leren kennen, moet een premaster-student dat in één dag doen. Geen biercantussen, beestfeesten of sportdagen, maar één dag vol voorlichting, een avond bowlen en een kroegentochtje – that’s it. ‘Het is niet ideaal’, geeft Dorine van Belzen van de organisatie direct toe. ‘Voorheen stuurden we deze groep mee met het reguliere introductieprogramma, maar daar zijn we mee gestopt. Deze studenten hebben er vaak al een hbo-studie op zitten en zijn in veel gevallen toch al wat ouder, wijzer en volwassener. Die missen dan sowieso een beetje de aansluiting bij de eerstejaars die recht van de middelbare school komen. Daarnaast hebben lang niet alle studenten nog de behoefte aan een week vol drank en activiteiten.’ Ron van Dooren is het er niet mee eens, hij start maandag met zijn studie en kent nog weinig van de stad. ‘En dat is zonde. Mijn vriendin begeleidde dit jaar een mentorgroepje dus ik heb een beetje meegekregen hoe leuk die intro’s zijn. Ik vind het vanavond echt erg gezellig, maar een beetje schraal is het natuurlijk wel. Ik baal hier behoorlijk van eerlijk gezegd.’ Lege glazen Een groep kersverse kameraden spreekt soortgelijke taal. Niek van Enckevoort (sociale geografie), Pieter Louwers, Remco den Boeft en Mark Geerts (allen planologie, vlnr op de foto) vinden het informele gedeelte wel érg kort, maar hoeven ook geen hele week feest. ‘Had er een sportdagje aan vastgeplakt, of ons een weekendje op kamp gestuurd, dan leer je elkaar tenminste kennen. Een hele week hoeft van mij niet meer, die tijd heb ik wel een beetje gehad’, zegt Pieter. ‘Maar dit is wel érg kort.’ Terwijl de vier studenten rustig poseren voor de foto, merkt één van hen op dat hun bierglazen allemaal leeg zijn. ‘Misschien is dat wel symbolisch voor vandaag’, concluderen ze lachend. / Tim van Ham