‘Het cvb heeft gigantisch gefaald in de aanpak van de protesten’
-
Harry Pettit. Foto: Duncan de Fey
ZOMERINTERVIEW - Hij is misschien wel de meest bekende – en bij sommigen beruchte – pro-Palestina-activist van de Radboud Universiteit. En misschien zelfs van heel Nederland. Sociaal geograaf Harry Pettit loopt mee met demonstraties, al dan niet met keffiyeh sjaal, steunt acties van studenten in de tentenkampen en wil dat het college van bestuur nog veel meer afstand neemt van Israël.
‘We moeten het idee normaliseren dat het zionisme moet stoppen. Als we dat nu niet doen, wanneer dan wel?’ Universitair docent Harry Pettit windt er eind mei geen doekjes om tijdens de laatste lezing van het collegejaar voor Situating Palestine, een lezingenreeks van Nijmeegse wetenschappers die opkomen voor de Palestijnse zaak. Gemiddeld eens per maand zijn er lezingen.
In collegezaal 3 van het Spinozagebouw reflecteert de Britse Pettit (1991) op de gevolgen van anderhalf jaar acties voor activisten, denk aan het risico op baanverlies of afkeuring door vrienden. ‘Maar we moeten niet bang zijn, de onrechtvaardigheid waar de Palestijnen mee te maken hebben is erger. Zij hebben ons nodig. Als we niets doen, zullen ze onderdrukt en afgeslacht blijven worden totdat Palestina verdwenen is.’ Hij leest zijn hele verhaal op van papier – ‘anders emotioneert het me te veel’, verklaart hij naderhand.
De ruim honderd toehoorders in de zaal, voornamelijk studenten, zo’n tien getooid met rode of zwarte keffiyes, geven hem na afloop een luid applaus. Ook een universiteitswoordvoerder zit in het publiek. Er komt slechts één kritische vraag: een student vraagt wat er moet gebeuren met zionistische geluiden op de campus (zie ook kader). ‘Ik hoop dat zij gaan inzien’, is Pettits repliek, ‘dat het zionisme er vanaf het allereerste begin op gericht was om mensen (Palestijnen, red.) uit te wissen van hun land. Zionisme kan op geen enkele manier gerechtvaardigd worden.’ Het publiek klapt instemmend.
Demonstraties
Sociaal geograaf Harry Pettit, universitair docent bij de Faculteit der Managementwetenschappen, is een van de luidste pro-Palestijnse stemmen op de Nijmeegse campus. Hij zette mee Situating Palestine op, kort na de aanval van Hamas van 7 oktober 2023 en Israëls bikkelharde reactie daarop, spreekt zich doorlopend uit op X over Gaza en drong samen met andere leden van actiegroep Scholars for Palestine bij het college van bestuur aan op ‘excuses voor het politiegeweld tegen studenten’. Hij is aanwezig bij demonstraties op de campus, maar duikt ook geregeld op bij protesten elders.
Paspoort
Harry George Pettit (1991) groeide op in Retford (Verenigd Koninkrijk). Hij studeerde humane geografie aan de London School of Economics and Political Science, waar hij in 2017 ook promoveerde. Daarna had hij verschillende korte onderzoeks- of onderwijsbanen op Engelse universiteiten. In 2022 werkte hij als gastonderzoeker op de Universiteit van Amsterdam, een jaar later werd Pettit universitair docent sociale geografie op de Radboud Universiteit.
Wat drijft hem? En hoe gaat hij om met de kritiek op de protesten? Na zijn lezing voor Situating Palestine spreekt Vox de universitair docent uitgebreid over zijn achtergrond, onderzoek en activisme, aan een picknicktafel naast het Collegezalencomplex; het is nog vóór de aanvallen van Israël en de Verenigde Staten op Iran. Op dit grasveld stond vorige zomer het kampement van pro-Palestina-activisten; inmiddels herinnert alleen een afgezaagd olijfboompje hier nog aan (inmiddels zijn er zeven nieuwe olijfboompjes geplant door het kampement).
Pettit praat open en heeft een jeugdige, vriendelijke uitstraling: krullen, standaard een glimlach op zijn gezicht, lichtbruin-oranje pantobril. Niet het stereotype geharnaste actievoerder.
Waar was u zelf op 7 oktober?
‘In Beiroet, Libanon, voor onderzoek naar hoe de op contacten gebaseerde economie daar leidt tot uitbuiting en verzet. Een Palestijnse wetenschapper met wie ik de dag erna in een café zat was heel optimistisch en zei “we zijn eindelijk uit onze gevangenis gebroken”. Daarmee doelde hij op de Israëlische controle van alle buitengrenzen van Gaza. Tegelijkertijd kreeg ik van allerlei Palestijnse en Libanese vrienden de vraag waarom westerse landen zo op de hand van Israël waren. Waarom is er geen aandacht voor de decennialange geschiedenis van Palestijnse onderdrukking? Ik had er geen goed antwoord op.’
‘Ik zou willen dat mensen eens een seconde in de schoenen zouden staan van de Palestijnen’
‘Toen ik na een paar weken weer terug in Nederland was, dacht ik samen met andere collega’s: we moeten het narratief veranderen. Situating Palestine is daaruit voorgekomen. Doordat media en politici het alleen maar hadden over hoe verschrikkelijk de acties van Hamas waren, gaven ze Israël in feite een blanco cheque voor de huidige genocide.’
De aanslagen van Hamas waren toch ook verschrikkelijk?
‘Er zitten zeker verschrikkelijke kanten aan die dag, al heeft Israël ook veel rookgordijnen opgetrokken over de feiten. Los daarvan zou ik willen dat mensen eens een seconde in de schoenen zouden staan van de Palestijnen. 75 procent van de mensen in Gaza is vluchteling, Israël houdt al zeventien jaar een blokkade in stand en voerde in die tijd ook geregeld bombardementen uit. Het gras maaien, noemen de Israëliërs dat.’
Uiteindelijk moet volgens u de staat Israël ontmanteld worden.
‘Ja, het is de enige rechtvaardige oplossing én wat de Palestijnen willen.’
Het is ook de plek waar de meeste Israëliërs opgroeiden.
‘Zij kunnen afstand doen van hun nationaliteit hè, dat doen sommigen ook. Velen hebben een tweede paspoort, van een ander land.’
Dat zijn nogal uitspraken. Snapt u dat mensen dit antisemitisch vinden?
‘Zionisten doen alsof je hiermee aanstuurt op een genocide van alle Israëliërs of joden, maar dat is niet waar. Ik roep nooit op tot geweld tegen personen, maar hoop alleen dat zionisten hun mening wijzigen. En ik blijf er tot vermoeiends toe op wijzen dat er meerdere joodse mensen betrokken zijn bij onze activiteiten. Dat lijkt soms voor het gemak genegeerd te worden.’
‘Wat wij willen is een einde van het huidige apartheidssysteem waarin Palestijnen opgesloten zitten in een openluchtgevangenis als Gaza die nu gebombardeerd wordt. Palestijnen moeten erkenning krijgen voor het onrecht dat hun is aangedaan toen Israël gesticht werd en zij massaal verdreven werden uit hun huizen.’
Bent u hoopvol dat het tij keert met het besluit van de Radboud Universiteit om de banden te verbreken met de universiteiten van Jeruzalem en Tel Aviv?
‘Ik ben er eigenlijk weinig van onder de indruk. Hoeveel consequenties heeft dit nu in de praktijk? Uitwisselingen vonden vanwege de oorlog toch al niet meer plaats, en samenwerkingen in Europese projecten (zoals binnen Horizon Europe, red.) gaan gewoon door. We moeten de banden verbreken met elk bedrijf en instituut dat verbonden is met het zionistische project. Dat zijn niet alleen universiteiten, maar ook bedrijven als HP die apparatuur leveren aan het leger (en computers en printers aan de Radboud Universiteit, red.).’
Juist op Israëlische universiteiten zijn veel academici met kritiek op de regering-Netanyahu. Laat je hen zo niet in de steek?
‘Het gaat erom dat die universiteiten als instituten medeplichtig zijn aan de apartheid en genocide door hun banden met het leger. Een volledige boycot zet daar extra druk op, net als destijds in Zuid-Afrika. Toen vroegen de academici in dat land hier ook om.’
Kun je wel tegelijkertijd wetenschapper en activist zijn?
‘Het idee dat docenten neutraal moeten zijn slaat nergens op. De universiteit roept toch altijd dat we als wetenschappers impact moeten hebben op de wereld? Laten zien dat zionisme een racistisch en genocidaal project is, en daartegen in actie komen, is dan toch legitiem?’
Wat is zionisme?
Er is veel spraakverwarring over de precieze definitie van zionisme. Over het algemeen wordt dit begrip beschouwd als het streven naar een Joodse staat op de locatie van de huidige Palestijnse gebieden en Israël. Pettit ziet zionisme ook nadrukkelijk als een koloniaal project. ‘Het werd door de eerste zionisten zelf als zodanig beschreven, met de bedoeling de inheemse bevolking te verdrijven.’
Waar komt dat rechtvaardigheidsgevoel vandaan? Het lijkt een beetje een rode draad in uw leven, uw onderzoek en proefschrift raken er ook aan (zie ook kader).
‘Door de ongelijkheid van het Britse schoolsysteem ben ik me erg bewust geworden van mijn privileges, net als door mijn onderzoek in Egypte. Nadat mijn ouders scheidden woonde ik met mijn twee oudere broers en zusje bij mijn moeder in Retford, een kleine working class town in de buurt van Nottingham en Sheffield. Zij stuurde ons naar een publieke school, maar de kwaliteit van dat onderwijs was nogal slecht. Dankzij een erfenis konden mijn jongere zusje en ik naar een privéschool in Nottingham. Mijn broers niet, want zij waren al bijna klaar.’
‘De verschillen in kansen die dat opleverde, werken levenslang door. Mijn ene broer heeft zijn school uiteindelijk niet afgemaakt en had lang moeite om werk te vinden, hij werkt nu als distributiemedewerker in een fabriek. Hij en mijn andere broer wonen nog altijd in Retford. Mijn zusje en ik vertrokken allebei naar Londen, promoveerden en verhuisden naar het buitenland. Zij heeft nu een goedbetaalde baan in Zürich.’
Hoe bent u in Nijmegen terechtgekomen?
‘Het leven brengt je soms op onverwachte plekken. Ik werkte in Engeland toen mijn relatie na zeven jaar plots uitging. Ik dacht, waarom zou ik mijn horizon niet verbreden? Een vriend van mij woonde in Nederland, daar ben ik toen naartoe verhuisd. Vervolgens solliciteerde ik bij de Radboud Universiteit, en inmiddels zit ik hier al 2,5 jaar.’
‘Vanwege al die privileges voel ik een verplichting tegenover de Palestijnen om me nu uit te spreken’
‘Vanwege al die privileges, als Britse witte man met een goede opleiding en baan, voel ik een verplichting tegenover de Palestijnen om me nu uit te spreken. En ook tegenover de moedige studenten en andere jonge actievoerders hier. Zij zitten in een veel kwetsbaardere positie. Juist als universitair docent heb ik het podium hiervoor. Ik hoop dat ik daarmee andere mensen inspireer.’
Inreisverbod
Door zijn activisme is Pettit inmiddels ook landelijk bekend. In Nieuwsuur sprak hij eind oktober zijn ongenoegen uit over het inreisverbod dat ministers Faber (Asiel en Migratie) en Van Weel (Justitie en Veiligheid) instelden tegen Mohammed Khatib, die Pettit en collega’s hadden uitgenodigd voor een lezing op de campus. Khatib is de Europese voorman van de omstreden pro-Palestijnse organisatie Samidoun, die in verschillende landen waaronder Duitsland verboden is vanwege haar extreme standpunten. De organisatie vindt 7 oktober bijvoorbeeld een ‘heldhaftige operatie’.
‘Schandalig’, ‘eng’ en een schending van de academische vrijheid noemde Pettit het besluit van de ministers in Nieuwsuur. ‘Je moet ook luisteren naar meningen die schuren.’ Verschillende media reageerden kritisch. HP/DeTijd-columnist Arthur van Amerongen noemde hem ‘Hamas-cheerleader’, het Nieuw Israëlitisch Weekblad ‘antisemitische vogelverschrikker’, de Telegraaf ‘de gemaskerde activistische Radboud-docent’.
Op sociale media roepen sommigen op tot uw ontslag of uitzetting uit Nederland. U krijgt zelfs doodsbedreigingen. Hoe gaat u hiermee om?
‘Als ze van anonieme mensen op sociale media komen, kan ik ze makkelijk naast me neerleggen. Van de doodsbedreigingen heb ik onlangs aangifte gedaan. Ik ben gelukkig nog nooit fysiek aangevallen, en ben daarom op dit moment niet bang, al maak ik me wel zorgen dat dat een keer gebeurt. Ik wil ook liever niet dat je opschrijft waar ik woon.’
Arrestatie
Ondertussen lijkt de universiteit in haar maag te zitten met de grenzen van de academische vrijheid die de uitgesproken docent opzoekt. Dat blijkt bijvoorbeeld afgelopen december, als Pettit samen met vijf anderen wordt gearresteerd na vernielingen in theaterzaal C van het Elinor Ostromgebouw. Dertig uur zit de docent vast – onterecht, zo blijkt al snel, omdat hij op het moment van de vernielingen in de trein zit.
Later volgde een evaluatiegesprek met twee leden van het college van bestuur over de arrestaties. ‘Maar toen benadrukten zij hoe de beveiligers (die Pettit zouden hebben aangewezen als verdachte, red.) niks verkeerd hadden gedaan.’ Inmiddels heeft hij een klacht ingediend bij de ombudsfunctionaris over de gang van zaken rond de arrestaties.
U voelt zich niet gesteund door het college van bestuur.
‘Nee. Ik voel me voor de bus gegooid omdat ze mij niet publiekelijk verdedigen, zelfs niet als de Telegraaf me afschildert als gevaarlijk persoon. Je ziet een enorme aanval op de vrijheid van meningsuiting op Nederlandse universiteiten in het algemeen als het gaat over Palestina en de genocide.’
Universiteitsbesturen moeten de belangen behartigen van iedereen op de campus, ook van joodse medewerkers. Sommigen voelen zich onveilig, net als portiers van gebouwen.
‘Dat beroep op een gevoel van onveiligheid is toch geen excuus om politiegeweld tegen studenten toe te staan? Kijk naar de student die 7 mei door een politiehond bruut gebeten werd. Het college van bestuur heeft gigantisch gefaald in de aanpak van de protesten.’
‘Met de focus op de graffiti of dat beetje schade aan spullen probeert het cvb gewoon de aandacht af te leiden’
De demonstranten zijn ook verre van geweldloos. Ingegooide ruiten in het Berchmanianum, vernielingen in TvA 1, graffiti. Die zorgen voor duizenden euro’s schade.
‘Voor de helderheid, daar was ik allemaal niet bij betrokken. Maar ik zal altijd de studenten steunen die dit doen; zij proberen uit man en macht aandacht te krijgen voor de vreselijke misdaden in Gaza. Het echte geweld zit in de medeplichtigheid van de universiteit aan die misdaden. Met de focus op de graffiti of dat beetje schade aan spullen probeert het college van bestuur gewoon de aandacht hiervan af te leiden. Dit soort protesten zijn effectief juist omdat ze ontregelend zijn. De universiteit had de banden met die twee universiteiten anders nooit verbroken.’
Dat kan toch zonder andermans spullen te vernielen?
‘Graffiti kent een lange geschiedenis als onderdeel van verzet. En protestbewegingen hebben goede argumenten waarom schade aanbrengen belangrijk is. Het zet instellingen onder druk, zorgt voor media-aandacht en je irriteert mensen dusdanig dat ze je niet meer kunnen negeren. Klimaatactivisten doen dat ook door bijvoorbeeld banden van SUV’s leeg te lagen lopen. Vergeet ook niet dat de protesten al anderhalf jaar duren zonder dat de universiteit veel concreets deed.’
Bent u bang een keer ontslagen te worden?
‘Nee, het idee dat me uitspreken tegen Israël en zionisme me ooit mijn baan zou kunnen kosten is idioot. Maar ik heb bepaalde grenzen. Als ik mijn baan had willen kwijtraken, had ik de afgelopen anderhalf jaar meer gedaan. Toch vrees ik dat mijn uitgesproken houding gevolgen zal hebben voor mijn carrière, bijvoorbeeld dat ik lastiger promotie kan maken. Maar ik laat me hierdoor niet weerhouden, at the end of the day is dit wel waar ik in geloof. Ik ben ervan overtuigd dat ik aan de juiste kant van de geschiedenis sta, en dat we al hebben kunnen bijdragen aan veranderingen.’
De Arabische American dream
Pettits proefschrift, gepubliceerd als The Labour of Hope (Stanford University Press), is een wetenschappelijke analyse over – en tevens aanklacht tegen – de slechte carrièrekansen voor jonge Egyptenaren uit de lagere en middenklasse. Het kapitalistische systeem, zo schrijft hij, spiegelt hun de valse hoop voor dat ze een succesvol leven zelf in de hand hebben: met een prestigieuze baan, een kosmopolitisch leven en een duurzame relatie. Mits ze maar genoeg tijd en geld investeren, bijvoorbeeld in trainingen over soft skills. Noem het de American dream, maar dan in het Midden-Oosten. In de praktijk is dat ideaal voor verreweg de meesten onhaalbaar. Ze worden telkens afgewezen voor banen, missen startkapitaal om bedrijven te beginnen en zijn vooral bezig met overleven – met alle frustraties en wanhoop van dien.
Voor dit onderzoek volgde Pettit elf maanden lang (verspreid over twee jaar) van dichtbij het dagelijks leven van Egyptische jonge mensen. Hij woonde bij hen in huis, ging met ze uit in chique buurten waar ze met selfies de indruk wekten dat ze al aardig op weg waren te slagen. Doordeweeks zag Pettit hoe zij echter weer geconfronteerd werden met de realiteit van bijvoorbeeld een baan als supermarktmedewerker.
De ervaring maakte diepe indruk op Pettit. ‘Emotioneel intens’, noemt hij het veldwerk. ‘Je bent je ook bewust van de ethische verplichting die op je schouders ligt om zulk etnografisch onderzoek zorgvuldig te doen. Ik maakte in feite gebruik van ze.’ Ook bleef hij achter met een schuldgevoel, omdat hij het leven leidde wat de jongeren ambieerden, zonder dat hij direct iets voor ze kon betekenen.
Christopher schreef op 9 juli 2025 om 12:30
‘Je moet ook luisteren naar meningen die schuren.’ Is dat de reden waarom hij gemaskerd de lezing van Rawan Osman op de campus verstoorde?
Student FNWI schreef op 9 juli 2025 om 13:48
Dat is eigenlijk weer een hele filosofische discussie, tot wanneer moet een universiteit bepaalde geluiden toestaan en wie bepaald wat acceptabel is? Moet de universiteit een podium bieden aan iemand die klimaatontkenner is? Of aan iemand die fascistisch gedachtegoed verspreidt? Als iemand een genocide goedpraat/bagatelliseert/ontkent dmv verspreiding van propaganda (of dat nou gaat over de Armeense genocide of de huidige in Gaza)? Waar leggen we de grens? Wie legt die grens?
Ik hoop dat je het met me eens bent dat op z’n minst sommige van de bovenstaande punten geen plek hebben op een universiteit. Ik denk dat de POV van Pettit hier legitiem is, deze vrouw kwam Israëlische propaganda verspreiden en dat geeft geen toegevoegde waarde aan het debat, mijns inziens. Maar dat wil niet zeggen dat álles wat een ander blik werpt op de situatie in Palestina niet toegestaan mag worden. Tegelijk vind ik het niet tegenstrijdig dat Pettit het hier heeft over het mogen schuren van zijn mening. Je kunt immers alle kanten van dit conflict (lees: genocide) belichten, met dus meningen die zullen schuren, zonder bv een Rawan uit te nodigen. De vraag is of het uitnodigen van Khatib daarvoor de ideale uitkomst is, maar goed.
Goed, ik heb ook geen antwoord over hoe dit bepaald moet worden, daar is immers geen correct antwoord op. Maar als we hier geen antwoord op gaan zoeken, krijgen we nog vaker gezeik zoals bij Rawan en Khatib.
Verder is zijn masker gewoon prima, je mag immers gemaskerd (anoniem) protesteren volgens het demonstratierecht
Collega schreef op 9 juli 2025 om 15:37
Het KNAW rapport van eerder dit jaar over academische vrijheid geeft daarin wel richting aan: Sprekers worden geacht hun betoog op wetenschappelijke kennis te baseren en er moet ruimte zijn voor debat en hoor en wederhoor.
Ik denk dan dat zowel Osman als Khatib niet door de ballotage zouden komen
Christopher schreef op 9 juli 2025 om 16:20
Beste student FNWI,
De universiteit had al toestemming gegeven voor de lezing van Rawan Osman. Dus het besluit om haar een podium te bieden was al genomen. Wat wel en niet toelaatbaar is, dat hebben we in de wet geregeld. Als je vindt dat een bepaalde uiting over strafbare grenzen gaat, dan stap je naar de rechter. Zo hebben we dat afgesproken in Nederland. Als iemand vindt dat een persoon op eigen gezag en met geweld de mond gesnoerd moet worden, dan krijg je willekeur en geldt het recht van de sterkste.
Student FNWI schreef op 9 juli 2025 om 17:03
@Christopher
Maar protesteren tegen het beleid van de universiteit moet toch kunnen? Sowieso is het wijzen naar de wet een te makkelijk oordeel voor iemand van de universiteit. Enerzijds omdat de wet niet perfect is en je daar soms tegen moet verzetten, zie bijvoorbeeld de homo en vrouwen emancipatie van vroeger.
Anderzijds moet je bepaalde dingen kunnen verwachten van de universiteit. Bijvoorbeeld dat een ontkenner van klimaatverandering niet wordt uitgenodigd, eveneens iemand die de Armeense genocide ontkent. Allebei deze mensen zijn bij wet toegestaan te komen, en bij wet (grondwet zelfs) is het toegestaan en mijns inziens is het ook moreel wenselijk om je daar tegen te verzetten. Zo ook kun je je verweren tegen de komst van Rawan, die ook verwerpelijke uitingen erop nalaat.
Christopher schreef op 9 juli 2025 om 21:53
@student FNWI
Protesteren tegen beleid moet zeker kunnen, maar daar gaat mijn bijdrage juist NIET over. De kwestie is, hoe ver mag je gaan met het hinderen van anderen in het uiten van hun mening. Mag je met geweld iemand de mond snoeren? Mag je met geweld iemand een recht ontnemen dat door de grondwet is gegarandeerd? Alleen maar omdat jij vindt dat die mening ongepast is.
Het voorbeeld wat je aanhaalt over homorechten, gaat precies over het punt dat ik wil maken. Het homohuwlijk was vroeger controversieel en demonstraties voor dit recht werden in de VS herhaaldelijk verstoord door geweldadige reactionairen. Het grondwettelijk recht op vrije meningsuiting en demonstreren werd geweld aangedaan.
Daarnaast is er nog een belangrijke kwestie. Media en opiniemakers kunnen sommige mensen ook framen. Aan sommige mensen wordt dan ten onrechte een bepaalde mening of uitspraak toegedicht . Als de universiteit niet meer de vrijplaats is waar mensen zonder vooroordeel kunnen spreken, dan kom je daar niet achter. Op de universiteit is dan alleen nog maar plaats voor degenen die het hardst schreeuwen en het meeste geweld gebruiken. Is dat nog een universiteit?
Janjaap schreef op 9 juli 2025 om 13:02
Het is wel schrikken en ergeren als ik het antwoord op de vraag over het vernielen van andermans spullen lees. Ik ben benieuwd naar de reactie van Pettit als zijn spullen worden vernield, niet dat ik dat wil veroorzaken maar het zou wel een goede tegenvraag zijn geweest. Verder een verhelderend artikel.
Student FNWI schreef op 9 juli 2025 om 13:22
Er zit natuurlijk wel een verschil tussen het vernielen van spullen van een organisatie als escalatie van een protest die al lang en breed minder heftige protestvormen heeft gekend, en het vernielen van de spullen van een individu. Zo denk ik (en hoop ik) ook echt niet dat hij voor het vernielen van spullen van een lid van het CvB zou opkomen. De organisatie is medeplichtig aan genocide en hij legt uit hoe je daar invloed op kunt uitoefenen als andere dingen niet werken. Dat staat los van een individu het leven zuur maken.
Ben Verkouden schreef op 10 juli 2025 om 16:10
Zeker, zéér verhelderend.
Harry Pettit schreef op 9 juli 2025 om 13:18
Oh gosh very scary that I was masked of course. How dare I protect myself against an aggressive media harassment campaign (that failed btw). Platforming someone who spouts a racist ideology during a genocide has zero equivalence to platforming someone trying to save his people from that genocide and ideology. Allowing Rawan (and others) to speak will be an eternal shame on the university, I promise.
Enton Eelen schreef op 9 juli 2025 om 13:39
Just like allowing Mohammed Khatib would have been
Christopher schreef op 9 juli 2025 om 14:26
This comment perfectly illustrates the point I made. You find Osman’s opinion disgusting, and you have every right to do so. However, there are also people who find your views disgusting as well, and they have the same right to do so. If you believe you have the right to express your opinion in a lecture, then so do other people. That’s called reciprocity, a crucial principle in a constitutional state. You claim a privilege that others should not have: the right to silence other people with violence. That’s totalitarian and inappropriate for a university. One of the core values of a university is debate—the exchange of opinions with people you fundamentally disagree with. If this is no longer permitted, the institution ceases to be a university.
You are not in the position to determine which opinions are permitted or not. Our constitution guarantees freedom of speech for everyone. If you don’t want to live in such a country, you are free to go to.
Ton Mulders schreef op 9 juli 2025 om 13:36
‘Uiteindelijk moet volgens u de staat Israël ontmanteld worden. ‘Ja, het is de enige rechtvaardige oplossing én wat de Palestijnen willen.’’ Is hij dan een democratisch gekozen leider die namens de Palestijnen mag spreken?
‘…Het gras maaien, noemen de Israëliërs dat.’ De Israëliërs? Gewoon even een heel volk wegzetten
Interessant genoeg heeft hij geen enkele academische publicatie op zijn naam staan over Israel, Palestina, het jodendom, zionisme, internationaal recht, noem het maar. Dus waarom denkt hij vanuit zijn academische positie te kunnen spreken? Misschien kan hij beter bij een NGO gaan werken.
Ik zie hier toch echt gewoon een serie van schendingen van de academische integriteit.
Martijn Dekker schreef op 9 juli 2025 om 23:33
Dag Ton, volgens mij heeft dr. Pettit zonder enige twijfel genoeg expertise om zich op een zorgvuldige manier uit te laten over deze materie. Zelf heb ik zowel mijn bachelor- als masterscriptie, als mijn proefschrift over Palestina geschreven, dus als dat je maatstaf is, dan hoor ik graag hoe jouw “academische integriteit” zwaarder weegt dan die van mij/ons.
Hartelijke groeten,
Martijn
Ton Mulders schreef op 10 juli 2025 om 13:31
Kunt u mij één wetenschappelijk publicatie van dr. Pettit over dit onderwerp sturen?
Harry Pettit schreef op 10 juli 2025 om 13:53
Who said I’m speaking from an academic position? It’s not so difficult to access academic knowledge about the Zionist project, and then use that knowledge to express opinions about it.
Ton Mulders schreef op 10 juli 2025 om 15:10
U wordt niet geïnterviewd als Harry Pettit, vader van twee, Harry Pettit, inwoner van Heyendaal, of Harry Pettit, de fervent golfer. U wordt geïnterviewd als ‘Sociaal geograaf Harry Pettit’, en ‘Universitair docent Harry Pettit’. Door meningen en expertise niet te scheiden erodeert het vertrouwen in de universiteiten en de wetenschap. Maar dat is wellicht VOX nog meer aan te rekenen dan u.
Janneke schreef op 9 juli 2025 om 14:44
Harry❤️
Collega schreef op 9 juli 2025 om 15:13
De KNAW bracht eerder dit jaar een rapport over academische vrijheid uit. Daarin merkte ze op dat wetenschappers de verantwoordelijkheid hebben om hun wetenschappelijke perspectieven en hun meningen als burger uit elkaar te houden.
Gezien de publicatielijst van Pettit lijkt het mij evident dat hij hier als burger spreekt. Het rapport merkt ook op dat mede-wetenschappers elkaar zouden moeten aanspreken als bij deelname aan het publieke debat die rol en status onvoldoende duidelijk is. Bij dezen.
FW schreef op 9 juli 2025 om 16:26
Wat een goed artikel! Alle steun aan Harry
Martijn Dekker schreef op 9 juli 2025 om 23:27
Dag collega, aangezien je anoniem reageert, is het wat lastig om inhoudelijk in debat te gaan over het al dan niet hebben van expertise. Als concullega van de UvA, ben ik van mening dat Harry’s expertise hem absoluut in staat stelt om gefundeerde kritiek in de media te ventileren. Dus, bij dezen.
Hartelijke groeten, Martijn Dekker (UvA)
Collega schreef op 10 juli 2025 om 14:19
Interessant. Waarom zou mijn identiteit uitmaken voor het vaststellen van de expertise van Dr. Pettit? Ik herhaal graag de opmerking van Ton Mulders hierboven. Kunt u mij één academisch publicatie van dr. Pettit over deze materie tonen?
Marc Colsen schreef op 9 juli 2025 om 16:59
Het is onaanvaardbaar dat een docent vernielingen door demonstranten goedpraat.
noah schreef op 9 juli 2025 om 21:18
Het is niet alleen onaanvaardbaar maar werkelijk bizar dat een anarchistische docent het vernielen van openbare gebouwen publiekelijk steunt.
Govert Janssen schreef op 9 juli 2025 om 22:04
Onaanvaardbaar en onacceptabel.
FW schreef op 10 juli 2025 om 09:25
Het is onbestaanbaar dat een docent filosofie vernielingen afkeurt zonder zich uit te spreken tegen de genocide in Gaza. Het is maar waar je prioriteiten liggen hè.
Pieter schreef op 10 juli 2025 om 09:44
Het is onaanvaardbaar weg te kijken van een genocide en niets te doen. Het is in deze tijd bizar om materieel bezit als ons grootste goed te zien. Van de universiteiten in Palestina staat op dit moment geen steen meer overeind; ze zijn gewist, weggevaagd. Misschien is dat ook goed om even over na te denken.
Harry Pettit schreef op 10 juli 2025 om 11:51
I wish we lived in a world where it was unacceptable for lecturers to condone a genocide, but there we are…
Marc Colsen schreef op 10 juli 2025 om 12:21
@Harry Pettit
Is dit werkelijk het type universiteit dat u wilt? Een universiteit waar standpunten kracht worden bijgezet met vernielingen? En waar mensen die daar kritiek op hebben worden weggezet met ongefundeerde verdachtmakingen?
Harry Pettit schreef op 10 juli 2025 om 13:00
I am not saying at all that it is ideal that people have to resort to property damage. But I am pointing out that property damage has a long history in forms of protest, against racist policing, women’s rights, now the Gaza genocide. Everybody tries so hard to forget that though. Property damage emerges out of desperation, when the system refuses to stop the structural violence being protested. And, it can be effective in adding pressure.
And I’m not spreading unfounded accusations. It’s self evident that many people who work for the university defend what Israel is doing in Gaza. I think that is a moral stain on those people and the university, and should be much more worrying to us than some damaged property.
Marc Colsen schreef op 10 juli 2025 om 13:26
Een universiteit is bedoeld voor kennisoverdracht en intellectuele vorming. Een noodzakelijke voorwaarde daartoe is open debat. En daartoe is weer noodzakelijk dat iedere vorm van geweld, of de dreiging daarmee, uit den boze is.
Ton Mulders schreef op 10 juli 2025 om 13:36
‘I wish we lived in a world where it was unacceptable for lecturers to condone a genocide, but there we are…’
Can you give an example of a lecturer who condones genocide?
Marc Colsen schreef op 11 juli 2025 om 10:04
Terwijl de heer Pettit nog nadenkt over het concreet maken van zijn even serieuze als loze verdachtmakingen, neurie ik alvast een requiem voor het open debat aan deze universiteit.
Govert Janssen schreef op 9 juli 2025 om 21:02
Er is voor duizenden euro’s schade aangericht aan publieke gebouwen en de reactie van Harry Pettit is “Maar ik zal altijd de studenten steunen die dit doen”. Het is werkelijk te bizar voor woorden dat een universitair docent in dienst van een publieke instelling de vernielingen van publiek eigendom niet alleen goedkeurt, maar zelfs steunt. Want het moet allemaal in de juiste context worden gezien en dient een hoger doel. Bij elke andere zichzelf respecterende organisatie zou een anarchistische, de rechtsstaat ondermijnende vandaal als Pettit al lang en breed op staande voet zijn ontslagen.
Sven schreef op 10 juli 2025 om 10:00
Nog schokkender vind ik het bagataliseren van 7 oktober en sommige uitlatingen op twitter als ‘we support Hamas’ (21 juni). Ik snap werkelijk niet hoe iemand die dat zegt en vernielingen van studenten steunt nog les mag geven aan studenten.
Harry Pettit schreef op 10 juli 2025 om 11:46
It’s quite funny to read in the same comments that anyone should be allowed to speak even if they justify a genocide and the racist ideology of Zionism, and then also that a lecturer should be fired for expressing an opinion about vandalised property and October 7th. And yes, I will always stand up for students who have single-handedly made sure this university is held accountable for its refusal to take a stance about genocide.
Sven schreef op 10 juli 2025 om 12:16
You are of course free to say whatever you want, but that does not mean it does not , or should not, have consequences. I will get fired if I start verbally abusing my boss, as I likely should be in that case. Cheering on students who vandalise your employer and saying you support Hamas can, and perhaps even should, have consequences.
Een student schreef op 11 juli 2025 om 07:13
Er is genoeg reden om Harry te ontslaan, maar deze tent wordt bestuurd door een politica en het is verkiezingstijd. Het ontslag van Harry is een kwestie van zetelwinst of -verlies geworden.
Een student schreef op 10 juli 2025 om 09:01
Ach ja, op de schaal der dingen is zelfs Harry Pettittel onbeduidend.
Arthur van der Graaf schreef op 11 juli 2025 om 11:07
Het beloofde land
Nadagen van lange nachten
uitverkorenen vertrekken
naar waar zij denken thuis te zijn
van waar men verstoten vlucht
uit wat men dacht een huis te zijn
Altijd maar het beloofde land
altijd het geloofde land
altijd eigen God eigen Gelijk
Voor altijd een verloren land
eigenlijk leeft niemand
naar wat hij leert
Er wordt verhaald nooit vergeven
verleden zweert in heden
het heden zweert altijd bij verleden
Onschuld nog schuldiger
dan de schuld die haar vermoordt
Als waarheden splijten
wordt zelden nog een duif gedeeld
Bert Vermeulen schreef op 18 juli 2025 om 17:55
Aanzetten tot haat is wettelijk verboden. Het CvB heeft voldoende gronden om deze dure oproerkraaier te ontslaan. Erg slappe knieën, om dit niet te doen. Katholicisme wordt islamofascisme.