Terwijl we hier in Nederland door de regen en gladheid naar huis glibberen en ons voorbereiden op de kalkoen tijdens het kerstmaal, brengen sommige collega’s en studenten hun kerst door op het zomerse zuidelijk halfrond. In de aanloop naar kerst nemen we contact met hen op. Vandaag aan het woord: promovenda Marjolijn Christianen.

 

Christianen is op het moment op Derawan, een piepklein Indonesisch eiland vlak voor de kust van het grote Kalimantan. Het eilandje ligt in de monding van een rivierdelta en heeft een bijzonder ecosysteem. Christianen, ecoloog, doet daar veldwerk binnen een groot onderzoeksprogramma naar de gevolgen van de intensieve economische ontwikkeling van Kalimantan op dat ecosysteem.

Zeegras
Specifiek bekijkt Christianen de invloed die het veranderende water uit de rivier heeft op de zeegrasbedden voor de kust. Ook de natuurlijke ontwikkeling van die zeegrasbedden en de invloed van schildpadden, die het gras als het ware begrazen, wordt onderzocht. Om de leefpatronen van de schildpadden in kaart te brengen worden de dieren gevangen, getagd en weer uitgezet.

Schildpadden vangen
Maar hoe vang je een schildpad? ‘Simpel. In het ondiepe water, met een aantal mensen en een kleine, wendbare speedboat’, vertelt Christianen. Het is geen sinecure. Mensen in het water sturen de schildpad richting de boot, waar anderen aan dek het dier uit het water tillen. Soms stelt dat niet veel voor, maar sommige schildpadden zijn kolossaal. ‘Gisteren hadden we er nog een die honderdentwintig kilo woog.’

Niet alleen feest
Met een motorboot op jacht naar schildpadden, vijfendertig graden, veel zon, soms een verfrissend hoosbuitje, het klinkt als het mooiste onderzoek dat een mens kan doen. Maar het blijkt nog beter te kunnen. Op de dagen dat ze namelijk niet op schildpaddenjacht is, snorkelt Christianen in het tropische water om het zeegras en de wijze waarop de schildpadden deze bedden begrazen te onderzoeken. We hoeven dan ook geen medelijden met haar te hebben omdat ze de feestdagen misloopt. ‘Ik kom er wel overheen’ grinnikt Christianen. ‘Ik heb het hier prima naar mijn zin.’

Kerst
Van echt kerstvieren zal geen sprake zijn. De bevolking in de regio is overwegend moslim en op het kleine eilandje wonen überhaupt niet veel mensen. Christianen: ‘Samen met twee Nederlandse studenten heb ik het huis wel een beetje versierd. Er lag nog een kerstboompje, twee jaar geleden zat ik hier ook tijdens de feestdagen en heb ik die achtergelaten.’ Toch krijgt de eerste kerstdag wel een herkenbaar karakter, er staat een uitgebreid diner op het menu. ‘We hebben de luxe een kok in dienst te hebben. Hij beloofde dat we op eerste kerstdag plaatselijke delicatessen voorgeschoteld krijgen.’ / Mark Merks

Marjolijn Christianen doet op de website http://www.penyu.nl uitgebreid verslag van haar promotietraject. De door ons gebruikte foto’s zijn afkomstig van deze website.