Afgelopen vrijdag overleed statisticus en socioloog Manfred te Grotenhuis na een korte maar slepende ziekte. Hij werd 51 jaar oud. Portret van een “onconventionele” docent en muziekliefhebber. ‘Via de muziek trok hij studenten de statistiek in.’

Op 9 juni jongstleden kreeg Manfred te Grotenhuis slecht nieuws. In het ziekenhuis bleek de universitair docent statistiek aan een vergevorderd stadium van kanker te lijden, slechts een palliatief traject, gericht op kwaliteit van leven bleek nog mogelijk.

Onconventioneel

Manfred te Grotenhuis begon in 1995 als onderzoeker aan de Radboud Universiteit. Een opvallende stap, want lange tijd leek hij niet voor de universiteit voorbestemd. Hij studeerde aan de mavo en repareerde al op jonge leeftijd radio’s en televisies. Aan de sociale academie haalde hij zijn propedeuse om uiteindelijk sociologie te studeren in Nijmegen.

Wegens zijn eigen atypische parcours had de docent statistiek een voorkeur voor de straatschoffies, de jongens die niet altijd alle opdrachten maakten. Hoogleraar sociologie Peer Scheepers: ‘Manfred was heel onconventioneel. Alleen bij promoties droeg hij een kostuum, het liefst liep hij in een oud kloffie.’

Als onderzoeker schreef Te Grotenhuis, vele, mooie publicaties op diverse terreinen, zowel binnen als buiten de sociologie. Zijn productiviteit lag zeer hoog, hij werkte vaak tot in de late uurtjes en onder genot van muziek. Scheepers: ‘Vlak voor zijn dood hoorde hij dat het proefschrift van zijn laatste promovenda Paula Thijs was goedgekeurd voor de verdediging. Dat deed hem veel genoegen.’

YouTube

Toch zal Te Grotenhuis in de eerste plaats herinnerd worden als docent van vakken waar studenten niet voor warmliepen – tot ze bij hem in het college zaten. ‘Manfred doceerde relatief moeilijke vakken op een didactisch verantwoorde manier’, zegt Scheepers. ‘Hij wist heel goed wat het startniveau van zijn studenten was en paste zich daarop aan. Zo kregen studenten het gevoel dat statistiek niet heel moeilijk kon zijn. Daar haalde hij heel veel plezier uit. Hij vond het altijd zo leuk als het kwartje bij zijn studenten viel.’

Te Grotenhuis brak graag met conventies om studenten enthousiast te maken voor een vak dat ze op voorhand als saai beschouwden. Oud-student Pieter Zwart herinnert zich het eerste college van Te Grotenhuis nog goed. Als oprichter van Catenaccio en hoofdredacteur van Voetbal International doet hij vandaag nog vaak beroep op de lessen van Te Grotenhuis.

‘Iedereen dacht: hier komt een saai college statistiek, maar hij speelde allerlei muziek waar hij fan van was. Zo maakte hij de brug naar de belevingswereld van de studenten. Vervolgens trok hij ons de statistiek in.’

De Achterhoeker probeerde de wetenschappelijke kennis op veel verschillende manieren naar buiten te brengen. Onder andere via zijn eigen YouTube-kanaal, waarin hij moeilijke materie zoals de relaties tussen ordinale en nominale variabelen op een laagdrempelige manier probeerde uit te leggen. Met zijn ingenieuze methodes won Te Grotenhuis niet alleen de facultaire onderwijsprijs in 2009, maar ook de universitaire onderwijsprijs in 2010. In 2018 werd hij door studenten Sociologie gekozen als docent van het jaar.

Deejay

Op latere leeftijd kocht hij een racefiets. Vanuit Westervoort, waar hij woonde met zijn vrouw en zijn twee kinderen, fietste hij iedere dag naar de campus, maar daar bleef het niet bij. Te Grotenhuis begon fanatiek te trainen en reed in het weekend wedstrijden bij de amateurs, waar hij tot voor kort vaak in de prijzen viel.

Heel zijn leven lang was te Grotenhuis een groot muziekliefhebber. Als deejay draaide hij de sterren van de hemel voor het jaarlijkse terugkerende feest De nacht der Professoren.

Muziek bleef Manfred luisteren, gedurende zijn gehele ziekte periode, tot aan zijn laatste uren.

Manfred te Grotenhuis wordt donderdag gecremeerd in besloten kring in Arnhem.

Afgelopen zaterdag verscheen een portret van hem in het Algemeen Dagblad.