Tegendemonstrant over optreden bij anti-abortusprotest: ‘In de ogen van de politiek en de politie ben ik een terrorist’
-
De politie sluit tegendemonstranten in. Foto: Johannes Fiebig
OPINIE - Universitair docent Marieke van Houte was verbijsterd toen de politie vorige week donderdag een tegendemonstratie op de campus labelde als ‘antifa’ en de tegendemonstranten insloot. Zeker in het licht van de recent aangenomen motie van de Tweede Kamer om antifa als terroristische organisatie aan te merken. 'Wie is er eigenlijk niet anti-fascist?'
Ik maakte vorige week mijn (media-)debuut als terrorist.
Voor mij als wit persoon is dat een nieuwe ervaring. Bijna iets om grappen over te maken (wie had dat gedacht!), maar ook nogal zorgwekkend.
Het zat zo: op de universiteit kwam een ultra-katholieke organisatie demonstreren tegen abortus. Deze organisatie is daarnaast tegen anti-conceptie, tegen homo-huwelijk en voor herbevolking van de eigen (witte, christelijke) samenleving. Ze droegen een soort middeleeuwse vlaggen en een doedelzak en deden zich voor als een soort kruisvaarders.
Dat roept natuurlijk weerstand op bij studenten en medewerkers – die spontaan een tegendemonstratie begonnen. Vol passie maar zonder geweld zongen we ‘Baas in eigen Buik’ (in 2025! zo retro) en ‘my body my choice‘, ‘wij zijn allemaal anti-fascisten’, ‘power to the people‘ en mijn favoriet: ‘Gay sex prevents abortion, have more gay sex‘. Ik maakte een geïmproviseerd bordje met mijn favoriete leus: “Show Some Love“.
Kartonnen bordje
Tot de politie aankondigde dat ‘de tegendemonstratie van antifa op last van de burgemeester verboden’ was (zie kaderstuk, red.) en moest stoppen. Meteen daarna werd een deel van de aanwezigen, waaronder studenten die niks met de demonstratie te maken hadden maar op weg waren naar college, zonder waarschuwing omsingeld door een grote politiemacht met twee honden. Studenten waren bang: voor arrestaties, hondenbeten en wapenstokken – een reële angst gezien het escalerende politiegeweld op de campus van het afgelopen jaar.

Zo ingesloten en ongerust over wat komen ging, deed ik iets wat voelde als zowel belachelijk naïef als iets wat ik wel echt moest doen. Met mijn kartonnen bordje ging ik een voor een voor de agenten die ons omsingelden staan (zie foto in De Gelderlander). Om oogcontact te maken. Aanspraak te maken op hun menselijkheid. Om te proberen te verzachten wat er stond te gebeuren.
Ik probeerde ook in gesprek te gaan met een van de agenten: ‘Mensen zijn bang, weten niet wat er aan de hand is. Ík ben bang.’ Maar de agent reageerde geagiteerd: ‘Als je bang bent, moet je hier niet zijn. Als je bang bent moet je lekker thuis op de bank gaan zitten met de poes op schoot.’
Antifa
Volgens verschillende medewerkers, die deelnamen aan of getuige waren van de tegendemonstratie, heeft de politie ter plekke omgeroepen dat “de tegendemonstratie van antifa door de burgemeester verboden” was. In de communicatie van de gemeente Nijmegen naar de politie is echter nooit sprake geweest van een antifaprotest, laat een woordvoerder van burgemeester Hubert Bruls desgevraagd aan Vox weten. Een woordvoerder van de politie kon maandagmiddag nog geen antwoord geven op de vraag wat er op straat omgeroepen is.
Hoe het afliep? Een medewerker werd door een agent met hond volstrekt onnodig geslagen en veel mensen waren enorm geschrokken en kwaad door de intimidatie en willekeur van de hele actie.
Wat nog verontrustender was, was het gebruik van het woord antifa door de politie om onze tegendemonstratie te labelen.
Het woord antifa verwijst naar anti-fascistisch, en is niet een organisatie maar een brede beweging of zelfs levensovertuiging die tegen fascisme is. Op zich een adequate term, zijn we niet allemaal anti-fascisten – als we weten dat fascisme ons de Tweede Wereldoorlog, de Holocaust en generaties aan trauma’s heeft opgeleverd?
Een anti-fascist, dat is volgens dit artikel in De Correspondent iedereen die opkomt voor de grondrechten zoals gelijke behandeling, kiesrecht, vrijheid van meningsuiting, de democratische rechtstaat, en in actie komt tegen het oprukkende fascisme dat door verdeling en ontmenselijking aan de macht probeert te komen. Wie is er eigenlijk niet anti-fascist?
Ja, eigenlijk alleen fascisten zelf. En laffe meelopers.

Maar de Tweede Kamer heeft op 18 september een motie aangenomen om ‘antifa’ (dat dus een overtuiging of beweging tegen fascisme is, niet een organisatie) als terroristische organisatie aan te merken. De partijen die voor deze motie stemden waren FvD, BBB, PVV, VVD, SGP, JA21. En zeven dagen later was de politie klaar om te handelen naar deze motie, die nog niet eens rechtsgeldig is.
Dus nu ben ik, in de ogen van de politiek en de politie, een terrorist. Een wending om even bij stil te staan. Het voelt bizar. Verdrietig ook. Maar het is echt zo, volgens een Tweede Kamermeerderheid.
Geuzennaam
Ik zie ook wel de mogelijkheid om het te adopteren als geuzennaam. Ben jij ook al terrorist? Samen met al die feministen, liefhebbers van gay sex en gelijke rechten, knuffelaars van de medemens en de grondwet in het algemeen en mij? En ben je bang voor het fascisme dat op ons af komt?
Ik ook.
Maar ik stel voor dat we dus níet met de poes op schoot gaan zitten wachten op wat komen gaat. Dat we ons sowieso niet laten sussen, wegsturen en monddood maken door de politie, autoriteiten en (universiteits)bestuurders, want we zien steeds opnieuw dat die zelf hard bezig zijn de opkomst van het fascisme te faciliteren.
Als we geen fascisme willen, moeten we zelf in actie komen. We moeten van de bank komen en in ieder geval gaan stemmen, op een andere partij dan VVD, BBB, PVV, JA21 of SGP. We kunnen leren van de lessen van het fascisme van de twintigste eeuw, zie dit uitstekende artikel. En we kunnen onze liefde laten zien, ieder op onze eigen manier. We zijn nodig.
Ton Mulders schreef op 29 september 2025 om 16:03
Mooi en helder stuk. Kan in dit kader ook ‘Warnings From Weimar’ van Daniel Ziblatt in Foreign Affairs van harte aanbevelen.
Jos Joosten schreef op 29 september 2025 om 16:33
Toen ik vorige week rond één uur naar het Erasmusgebouw liep om college te geven, was er nog niks dreigends aan de hand. Ik vond het eigenlijk wel een mooie manifestatie van hoe het hoorde te zijn op een campus – en let wel: ik heb helemaal níks met het weerzinwekkende stelletje mannen dat daar de middeleeuwen te schande stond te maken met hun bizarre actie tegen abortus. Maar ik vind wel dat zij, net als de pro-palestinademonstranten, recht hebben om in alle vrijheid hun mening te uiten.
Hoe dit voorts toch zo uit de hand kon lopen, heb ik niet meegemaakt. Maar de verhalen die ik erover hoor vind ik weinig vrolijkstemmend en ik hoop van harte dat er serieus werk gemaakt wordt van onderzoek naar de handelwijze van de politie én dan ook naar de opmerkingen die Marieke van Houte citeert. Die zijn echt buiten de orde.
Goed ook dat zij nog eens wijst op het onbenul (maar het geváárlijke onbenul) van de antifa-motie van rechts.