Deze week zijn de verkiezingen voor de Universitaire Studentenraad. Naast de zittende partijen probeert ook ISEC weer een zetel te bemachtigen én zijn er drie nieuwkomers. Een overzicht.

De verkiezingen voor de Universitaire Studentenraad (USR) zijn begonnen: sinds dinsdag zijn de stembussen open. Op de kieslijst staan vijf partijen en twee eenmansfracties. Met ook weer enkele nieuwkomers. Aan kandidaten voor de veertien plekken in de medezeggenschap dus geen gebrek. Vox praat je door vier thema’s heen.

1. Veel te kiezen

Aan keuze geen gebrek dit jaar. In 2023 leek het er nog op dat AKKU de enige partij zou zijn die deel zou nemen. Hoe anders is dat twee jaar later: de lijst is met vijf partijen en twee eenmansfracties langer dan ooit.

Daaronder zitten maar liefst drie nieuwkomers. Zo kan er op de eenmansfractie van Luan Winters gestemd worden en staat ook Ahamed Infas Abdul Jabbar solo op de kieslijst. Ook de partij Team A.L.Y. is nieuw dit jaar.*

Daar tegenover staat dat De Knokpartij geen lijst heeft ingediend en dus sowieso uit de medezeggenschap verdwijnt. De partij werd twee jaar terug opgericht en streed voor meer democratie en transparantie aan de universiteit. In haar eerste jaar kreeg de partij twee zetels, afgelopen jaar was dat er één. Koen de Kooter, die afgelopen jaar die stoel bekleedde, is nu terug te vinden op de kieslijst van AKKU.

Verder keren zittende partijen V.O.S., AKKU en Green+ terug. Ook ISEC (Inclusion & Social Equity Commission) doet dit jaar weer mee, nadat het vorig jaar haar enige zetel verloor. ‘De problemen waar wij voor strijden zijn niet ineens verdwenen omdat wij geen zetel hadden, integendeel’, zegt lijsttrekker Parker Winkel van ISEC.

2. Waar zitten de verschillen?

De overeenkomsten tussen de partijen op het gebied van sociale veiligheid en studentenwelzijn zijn groot. Alle kadidaten staan voor een veiligere en inclusievere campus, zij het met inhoudelijke accentverschillen of de manier waarop ze dat willen verwezenlijken.

Toch zijn er ook onderlinge verschillen. Zo staat het thema duurzaamheid hoog in het vaandel bij Green+. ‘We kijken als enige partij naar the bigger picture’, zegt Jannus van Wolferen. ‘We zijn niet alleen bezig met de universiteit van vandaag, maar ook hoe we die het beste kunnen overdragen aan toekomstige studenten.’

ISEC richt zich op haar beurt meer op internationale studenten. ‘Wij zijn er niet alleen voor internationals in Nijmegen’, vertelt Winkel. ‘Maar ook voor internationale studenten die hier níét zijn, doordat het collegegeld voor hen te hoog is – of de huizenmarkt niet toereikend was. We willen voor die studenten de omstandigheden in de toekomst beter maken.’

Dan is er ook nog een verschil in de achterban. V.O.S. (Verenigd Onder Studentenbelang) komt namelijk vooral op voor de actieve student. De achterban bestaat dan ook uit aangesloten koepels van studie-, sport-, cultuur-, gezelligheids- en religieuze verenigingen. Het bevorderen van het actieve studentenleven is dan ook, niet geheel onverwacht, hét kernpunt van de partij. ‘We gaan ons inzetten om ervoor te zorgen dat er verrijking naast je opleiding mogelijk blijft’, aldus voorzitter Bente Huntjens.

AKKU is niet alleen een partij binnen de USR, maar ook een studentenvakbond. De partij helpt ook bij het organiseren van acties tegen (onder andere) de overheidsbezuinigingen en de krappe woningmarkt. Ook heeft de partij een Palestinawerkgroep, waarvan enkele leden actief zijn binnen het Nijmegen Student Encampment. ‘We zetten ons niet alleen op de campus in voor studenten, ook daarbuiten’, vertelt lijsttrekker Noortje Smeenk.

3. Wat voegen de nieuwkomers toe?

De beloftes van beide eenmansfracties zijn groot. ‘Ik heb mezelf verkiesbaar gesteld uit verantwoordelijkheidsgevoel voor het oplossen van problemen’, vertelt Winters. ‘Bij andere partijen zag ik onvoldoende aandacht voor de daadwerkelijke oplossing.’

Abdul Jabbar maakt zich op zijn beurt hard voor studenten wier stem niet altijd gehoord wordt, vertelt hij. Hij neemt daarbij zijn eigen ervaringen en worstelingen als internationale student in mee. ‘Ik ben wat dat betreft geen doorsnee kandidaat. Ik heb ervoor gekozen mijzelf verkiesbaar te stellen omdat ik onafhankelijk wil blijven van een grotere partij waarbinnen je de groep moet volgen.’

Ook bij de nieuwkomers zijn sociale veiligheid en ongelijkheid belangrijke thema’s

Toch pronken ook bij de nieuwkomers thema’s als sociale veiligheid en ongelijkheid prominent op hun programma – waardoor zij inhoudelijk minder verschillen van de zittende partijen dan op het eerste oog lijkt.

Winters wil tegengaan ‘dat mensen zich onveilig voelen of geïsoleerd raken’ en benadrukt daarom het belang ‘om te werken aan de eenheid binnen de universiteit en aan de mentale gezondheid van iedereen’. Daarbij ziet hij ook graag dat de universiteit democratischer wordt ingericht en dat studenten meer inspraak krijgen bij belangrijke beslissingen – bijvoorbeeld door stemmingen.

Ook Abdul Jabbar richt zich op mentale gezondheid van studenten en een open en inclusieve campus. En hij maakt zich – net als ISEC – hard voor internationale studenten.

Team A.L.Y. heeft niet gereageerd op vragen van Vox. Waar zij hun focus leggen of zich in willen onderscheiden van de rest, is dus niet duidelijk.

4. De speerpunten per partij

Uiteraard kunnen de verkiezingsprogramma’s van alle partijen nog eens uitgebreid bekeken worden op hun eigen platformen. Vox vroeg de partijen hun drie belangrijkste speerpunten op te schrijven. Die staan hieronder per partij uitgelicht.

‘Onze drie pijlers dit jaar zijn een actief en waardevol studentenleven, een levendige campus en de erkenning van verenigingen’, vertelt Bente Huntjens van V.O.S. ‘Aan de hand van deze drie pijlers willen wij samen met de universiteit en actieve studenten een campus creëren die als tweede thuis voelt. Een campus waar aandacht voor elkaar is, waar verenigingen kunnen blijven bestaan en waar we naar een duurzamere, inclusievere en gezelligere studententijd streven.’

‘Ons hoofdpunt is dat de universiteit moet waarborgen dat duurzaamheid niet de dupe wordt van de bezuinigingen’, vertelt Van Wolferen van Green+. ‘Daarbij zijn de belangrijkste punten dat de universiteit moet stoppen met greenwashing en ervoor moet zorgen dat ze daadwerkelijk gaat werken aan een klimaatneutrale, plantaardige toekomst. De bezuinigingen mogen uiteraard ook niet ten koste gaan van de sociale veiligheid, het studentenwelzijn en de kwaliteit van het onderwijs.’

Studentenvakbond AKKU verzet zich eveneens tegen de bezuinigingen, vertelt Smeenk. ‘Ook zijn we voor een rechtvaardige universiteit: eentje die transparant is en het protestrecht serieus neemt. Ook moeten de banden met alle Israëlische instellingen verbroken worden: die dragen immers bij aan mensenrechtenschendingen. Daarnaast staan wij nog voor een toegankelijke campus. Denk daarbij aan gratis menstruatieproducten, een nultolerantie voor machtsmisbruik en een duurzame campus.’

Tot slot de belangrijkste punten van ISEC. Winkel: ‘We willen disproportioneel hoge toelatingsgelden voor internationals verlagen, een goede subsidiëring voor het team van social work en studentenpsychologen waardoor de lange wachtrijen verdwijnen. Tot slot staan we voor een betere behandeling van internationals op de huizenmarkt, waarbij er vanuit de universiteit meer wordt gedaan tegen huisbazen die openlijk discriminerend zijn jegens internationale studenten.’

* Team A.L.Y. heeft niet gereageerd op vragen van Vox. Zij zijn daarom niet meegenomen in dit artikel.